Philip Skell í Forbes - Þróunarkenningin er gagnslaus

Maður að nafni Philip Skell skrifaði grein í tímaritið Forbes nú á dögunum sem bar titilinn "Hættan af því að yfir selja Þróunarkenninguna" eða The Dangers Of Overselling Evolution

Mjög fróðlegt að lesa þessa grein eftir Philip þar sem hann gagnrýnir hvernig menn rembast við að lofsyngja Þróunarkenninguna og gefa henni heiður sem hún á ekki skilið og hvernig það getur skaðað alvöru framgang vísinda. Í greininni útskýrir hann af hverju Þróunarkenningin er gagnlaus þegar kemur að vísinda rannsóknum og hvernig sumir baráttumenn Darwins hafa gefið henni heiðurinn af framförum sem hún átti engann þátt í.

Hérna fyrir neðan er greinin sem hann skrifaði:

Focusing on Darwin and his theory doesn't further scientific progress.

Last week, University of Chicago biologist Jerry Coyne criticized Forbes (See "Why Evolution Is True") for including views skeptical of Charles Darwin's theory of evolution in its forum on the 200th anniversary of his birth. As a member of the National Academy of Sciences, I beg to differ with Professor Coyne.

I don't think science has anything to fear from a free exchange of ideas between thoughtful proponents of different views. Moreover, there are a number of us in the scientific community who, while we appreciate Darwin's contributions, think that the rhetorical approach of scientists such as Coyne unnecessarily polarizes public discussions and­--even more seriously­--overstates both the evidence for Darwin's theory of historical biology and the benefits of Darwin's theory to the actual practice of experimental science.

 

Coyne seems to believe the major importance of biological science is its speculations about matters which cannot be observed, tested and verified, such as origin of life, speciation, the essences of our fossilized ancestors, the ultimate causes of their changes, etc.

Experimental biology has dramatically increased our understanding of the intricate workings within living organisms that account for their survival, showing how they continue to function despite the myriad assaults on them from their environments. These advances in knowledge are attributable to the development of new methodologies and instruments, unimaginable in the preceding centuries, applied to the investigation of living organisms.

Contrary to the beliefs of Professor Coyne and some other defenders of Darwin, these advances are not due to studies of an organism's ancestors that are recovered from fossil deposits. Those rare artifacts--which have been preserved as fossils--are impressions in stones which, even when examined with the heroic efforts of paleontologists, cannot reveal the details that made these amazing living organisms function.

To conflate contemporary scientific studies of existing organisms with those of the paleontologists serves mainly to misguide the public and teachers of the young. An examination of the papers in the National Academy of Sciences' premiere journal, The Proceedings of the National Academy of Sciences(PNAS), as well as many other journals and the Nobel awards for biological discoveries, supports the crucial distinction I am making.

Examining the major advances in biological knowledge, one fails to find any real connection between biological history and the experimental designs that have produced today's cornucopia of knowledge of how the great variety of living organisms perform their functions. It is our knowledge of how these organisms actually operate, not speculations about how they may have arisen millions of years ago, that is essential to doctors, veterinarians, farmers and other practitioners of biological science.

It is widely accepted that the growth of science and technology in the West, which accounts for the remarkable advances we enjoy today in medicine, agriculture, travel, communications, etc., coincided with the separation, several centuries ago, of the experimental sciences from the dominance of the other important fields of philosophy, metaphysics, theology and history.

Yet many popularizers of Darwin's theory now claim that without the study of ancient biological history, our students will not be prepared to engage in the great variety of modern experimental activities expected of them. The public should view with profound alarm this unnecessary and misguided reintroduction of speculative historical, philosophical and religious ideas into the realms of experimental science.

It is more crucial to consider history in the fields of astrophysics and geology than in biology. For example, the electromagnetic radiations arriving at our detectors inform us of the ongoing events that occurred billions of years ago in distant parts of our universe that have been traveling for all this time to reach us. And the rock formations of concern to geologists have resided largely undisturbed since their formations.

But fossils fail to inform us of the nature of our ancient antecedents--because they have been transformed into stones that give us only a minuscule, often misleading impression of their former essences and thus are largely irrelevant to modern biology's experimentations with living organisms.

For instance, we cannot rely upon ruminations about the fossil record to lead us to a prediction of the evolution of the ambient flu virus so that we can prepare the vaccine today for next year's more virulent strain. That would be like depending upon our knowledge of ancient Hittite economics to understand 21st-century economics.

In 1942, Nobel Laureate Ernst Chain wrote that his discovery of penicillin (with Howard Florey and Alexander Fleming) and the development of bacterial resistance to that antibiotic owed nothing to Darwin's and Alfred Russel Wallace's evolutionary theories.

The same can be said about a variety of other 20th-century findings: the discovery of the structure of the double helix; the characterization of the ribosome; the mapping of genomes; research on medications and drug reactions; improvements in food productionand sanitation; new surgeries; and other developments.

Additionally, I have queried biologists working in areas where one might have thought the Darwinian paradigm could guide research, such as the emergence of resistance to antibiotics and pesticides. Here, as elsewhere, I learned that evolutionary theory provides no guidance when it comes to choosing the experimental designs. Rather, after the breakthrough discoveries, it is brought in as a narrative gloss.

The essence of the theory of evolution is the hypothesis that historical diversity is the consequence of natural selection acting on variations. Regardless of the verity it holds for explaining biohistory, it offers no help to the experimenter--who is concerned, for example, with the goal of finding or synthesizing a new antibiotic, or how it can disable a disease-producing organism, what dosages are required and which individuals will not tolerate it. Studying biohistory is, at best, an entertaining distraction from the goals of a working biologist.

It is noteworthy that Darwin's and Wallace's theories of evolution have been enormously aggrandized since the 1850s. Through the writings of neo-Darwinian biologists, they have subsumed many of the biological experimental discoveries of the 20th century. This is so despite the fact that those discoveries were neither predicted nor heuristically guided by evolutionary theory.

The overselling of the theory of evolution, because of the incorporation of these later discoveries, may have done a grave disservice both to those two 19th-century scientists and to modern biology.

The difference between the advances of 20th-century chemical and biological knowledge and the contentious atmosphere that currently prevails in biology alone is worth noting.

Chemists have depended largely on geological sources, from which they have isolated the hundred or so elements on the periodic table and subsequently devised a great variety of schemes for synthesizing millions of new complex arrangements of these elements, giving to the public medicines, fertilizers, plastics, etc., of great utility.

Biologists, on the other hand, have recognized that the natural sources they study are living organisms, each of which is a unique individual, each of which consists of extraordinary complex molecular combinations in configurations that lead to coherent functioning and reproduction. There are no two identical genomes in the biocosm. Now, modern biologists conduct experimental studies that have begun to reveal details of how living organisms function and reproduce.

It is unseemly and scientifically unfruitful that a major focus in biology should have turned into a war--between those who hold that the history of those unique organisms is purely a matter of chance aggregation from the inorganic world and those who hold that the aggregation must have been designed for a purpose.

It is surely not a matter that must or can be settled within the provenance of experimental biology. Above all, declaiming orthodoxy to either of those propositions promotes incivility and draws energy and resources away from the real goal--advances in experimental biological science. These studies, if not derailed, indicate that further advances of great utility can be expected during the 21st century.

Philip S. Skell is emeritus Evan Pugh professor of chemistry at Penn State University and a member of the National Academy of Sciences.

Dæmi um guðleysis stjórnvöld

Maður að nafni Steven Weinberg komst svo að orði:

Steven Weinberg
With or without it you would have good people doing good things and evil people doing evil things. But for good people to do evil things, that takes religion

Ég er á þeirri skoðun að það á við í dæmi Pol Pots og Kambódíu. Trúin í því tilfelli var guðleysi. Sú afstaða að Guð er ekki til gerir manninn sjálfan að æðsta valdinu. Hvað sem maðurinn telur vera rétt er rétt því það er enginn æðri en hann. Þannig að þegar Pol Pot kemst að þeirri niðurstöðu að það er betra fyrir hann eða þjóðina að drepa miljónir manna þá er það, það sem er rétt.

Í Jakobsbréfi lesum við þetta:

Jakobsbréf 2:14-20
Hvað stoðar það, bræður mínir, þótt einhver segist hafa trú, en hefur eigi verk? Mun trúin geta frelsað hann?
15 Ef bróðir eða systir eru nakin og vantar daglegt viðurværi
16 og einhver yðar segði við þau: "Farið í friði, vermið yður og mettið!" en þér gefið þeim ekki það, sem líkaminn þarfnast, hvað stoðar það?
17 Eins er líka trúin dauð í sjálfri sér, vanti hana verkin.
18 En nú segir einhver: "Einn hefur trú, annar verk." Sýn mér þá trú þína án verkanna, og ég skal sýna þér trúna af verkum mínum.

Þarna sáum við trú Pol Pots koma fram í hræðilegum verkum. Ef menn eru ekki börn Guðs, ef við höfum ekki siðferðislögmál komið frá einhverjum sem er æðri en við þá eru dyrnar opnar fyrir hvað sem mönnum dettur í hug.

Ein persóna í góðri skáldsögu orðaði þetta vel:

Ivan Karamazov í bók Dostoevsky
if there is no God, everything is permitted

Enginn Guð til að segja það er rangt að stela, myrða, nauðga, ljúga og svo framvegis. Þetta er frelsi sem margir vilja og Pol Pot greip það.  Margir vilja stjórnvöld sem laus við alla trú á Guð en ég held að sagan sýni okkur að það er ekki sniðugt. Stjórnvöld eiga ekki að vera að skipta sér af trú fólksins í landinu en ég er á því að það er ekkert gott við það að þeir sem stjórna landinu trúi ekki á Guð.

Ég fyrir mitt leiti trúi að Guð er til og að ógurlegur dómur bíði Pol Pots en það á svo sem líka við okkur öll.

Böðullinn á „Blóðvöllum“ fyrir rétt

Hvernig væri að niðurgreiða ekki lyf sem eru vegna óhollustu?

Það eru of mörg dæmi þar sem rangt mataræði og hreyfingaleysi veldur fólki vanlíðan sem það síðan "leysir" með lyfjum. Það er líklegast útilokað að vita fyrir víst hve mikið við íslendingar myndum spara í lyfja og lækniskostnað ef að íslendingar myndu passa upp á heilsuna með góðu mataræði og nægri líkamsrækt.

Ég er þeirrar skoðunar að ef sjúklingur þarf lyf sem hann þyrfti ekki á að halda ef hann borðaði hollt þá ætti hann ekki að fá lyfið niðurgreitt.

Fáránlegt að ýta undir óhollustu einstaklinga á kostnað almennings.  Aðeins smá hugleiðingar...

Lyfjakostnaður jókst um 32%

200 ár eftir Darwin - það sem Darwin vissi ekki

Darwin skaðaði vísindin

Ég tel að eina sem Darwin virkilega lagði til mannkynsins var grunnurinn að guðleysi. Að láta sem þessi kenning hafi lagt eitthvað af mörkum til vísinda finnst mér út í hött. Í einhverjum tilfellum hefur hún kannski ekki skaðað en í mörgum tilfellum hefur hún skaðað vísindastarf. Dæmi um slíkt er t.d. falsanir Haeckels á teikningum af fóstrum, hugmyndin um afgangs líffæri og sósíal darwinismi eða eugenics.

Af hverju halda menn ekki upp á afmæli alvöru vísindamanna eins og Isaac Newtons, Gregor Mendels, Michaels Faraday og Louis Pasteur?  Af hverju Darwin settur á svona sérstakan stall þegar hann í rauninni lagði lítið sem ekkert gott af mörkum til vísinda?  Aðal ástæðan tel ég vera að þarna er frekar um trúarleiðtoga að ræða en vísindamann. 

Þegar kom að því að færa rök fyrir kenningunni sinni þá voru það aðalega að menn áttu að ímynda sér eitthvað. Menn sem hafa síðan þá tekið upp málstaðan þar sem frá var horfið hafa ekki bætt miklu meira við en hvatningar orðum að ímynda sér að tilviljanir og náttúruval geti búið allt til sem við finnum í náttúrunni. 

Að vísu talaði Darwin t.d. um að með því að skoða steingervingana þá ætti að vera hægt að sjá hvort að kenning hans væri rétt. Hann gat ekki neitað því að á hans dögum þá pössuðu þeir ekki við kenninguna en hann var viss um að það myndi breytast. Núna sirka 160 árum seinna hefur það bara versnað en samt halda sumir áfram að ímynda sér að einhver gögn styðji þeirra trú.

Darwin var samt ágætlega heiðarlegur og benti t.d. á eina leið til að komast að því hvort að hans kenning gæti staðist:

Charles Darwin, The Origin of Species: A Facsimile of the First Edition, Harvard University Press, 1964, p. 189.
If it could be demonstrated that any complex organ existed, which could not possibly have been formed by numerous, successive, slight modifications, my theory would absolutely break down. But I can find out no such case.

Ef hægt væri að sýna fram á það að eitthvað flókið líffæri er til, sem gæti ekki mögulega hafa orðið til með mörgum litlum breytingum, þá myndi kenning mín verða að engu. En ég hef ekki getað fundið neitt slíkt dæmi.

Kannski Darwin hafði kannski afsökun að sjá ekki slík dæmi á hans tímum þá höfum við ekki neinar afsaknir í dag.  Eitt skemmtilegt dæmi um "tæki" í náttúrunni sem gæti ekki hafa orðið til með litlum tilviljanakenndum skrefum er mótor sem við finnum í bakteríum.

Hérna fyrir neðan er myndband sem fjallar um þennan ótrúlega mótor og hvernig hann gæti þjónað lykilhlutverki í baráttunni við mengun.

 

 

http://video.google.com/videoplay?docid=14997924975209807

 

Darwin sagði að aðeins með því að vega og meta staðreyndirnar gætu menn komist að réttri niðurstöðu varðandi sköpun þróun deiluna. Ég tel að ef einhver skoðar þennan mótor með opnum hug þá lítur hugmynd Darwins afskaplega röng og löngu kominn tími til að sleppa af henni takinu; þótt að það gæti kostað guðleysi sumra.

Vísindi sem hafa staðist tímans tönn

Prestar eða læknar?

Mér finnst merkilegt að það virðist alltaf vera heilbrigðiskerfið sem er undir hnífnum en aldrei þjóðkirkjan.  Þegar við lesum Biblíuna þá voru lærisveinarnir ekki á einhverjum háum launum heldur þurftu þeir að reiða sig á frjáls framlög eða eins og Páll að vinna við netagerð til að hafa nóg fyrir mat. Ef að fólk telur sig þurfa á prestum þá ætti það að borga fyrir þá með því að taka af sínum eigin tekjum og gefa til kirkjunnar eins og önnur trúarbrögð á Íslandi sem eru ekki ríkistyrkt.

 Allt þetta batterí er eitthvað svo úr takti við það sem Biblían boðar að það hálfa væri allt of mikið.

Lúkasarguðspjall 9
3 og sagði við þá: "Takið ekkert til ferðarinnar, hvorki staf né mal, brauð né silfur, og enginn hafi tvo kyrtla. 
4 Og hvar sem þér fáið inni, þar sé aðsetur yðar og þaðan skuluð þér leggja upp að nýju. 
5 En taki menn ekki við yður, þá farið úr borg þeirra og hristið dustið af fótum yðar til vitnisburðar gegn þeim."
...
57 Þegar þeir voru á ferð á veginum, sagði maður nokkur við hann: "Ég vil fylgja þér, hvert sem þú ferð." 
58 Jesús sagði við hann: "Refar eiga greni og fuglar himins hreiður, en Mannssonurinn á hvergi höfði sínu að að halla."

Annað sem stakk mig í þessari frétt var að þetta kerfi sem þeir tala um finnst mér ýta undir óvönduð vinnubrögð til að græða meira, því að fleiri aðgerðir sem hægt er að gera, því meiri peningar. Mér finnst mjög gott að vera með hvetjandi kerfi en það þarf að vanda mjög til þannig kerfis þannig að það hvetji ekki bara til aukinna afkasta heldur líka vandaðra vinnubragða.  Þetta kerfi virðist við fyrstu sýn alveg að ganga upp, kannast ekki við mörg mistök lækna þarna.

Læknar sem vinna miklu hraðar

Lífslíkur aðventista 84,5 ár

Þar sem ég er íslendingur og aðventisti þá hlýt ég að vera í einkar góðum málum!

Að lífslíkur að aðventista eru 84,5 ár kemur frá þessari grein hérna: Study Links Adventist Lifestyle With Longevity     Þar kemur fram að lífslíkur aðventista sem er grænmetisæta er 85,7 ár fyrir konur og 83,3 ár fyrir karla.  Ég er að vísu ekki grænmetisæta en almennt reyni að fylgja eftir þeim heilsuboðskapi sem kirkjan fékk við stofnun hennar.

Þeir sem vilja lesa þann heilsuboðskap geta lesið bókina Ministry of healing en hægt er að lesa hana ókeypis á netinu, sjá: The Ministry of Healing

Vill svo til að það er námskeið um spádóma Biblíunnar þessa vikuna en þeir byrja alltaf á smá fróðleik um heilsu, meira um það hérna: Námskeið í spádómum Biblíunnar

Ég hef áður bloggað um heilsu og Aðvent kirkjuna hérna: Afhverju lifa Aðventistar lengur en aðrir?

Ísland heilsusamlegast í heimi

Allt of margir skipstjórar í brúnni

Þessa daganna þá er eins og Ísland er stjórnað af allt of mörgum aðilum.  Okkar aðal skipstjórar virðast vera Davíð, Geir, Ólafur Ragnars, ýmsir bankamenn, Jón Ásgeir, Ingibjörg Sólrún, Jóhanna Sigurðar svo bara örfáir séu nefndir.  Við erum eins og höfuðlaus her sem hleypur í allar áttir en við höfum ekki efni á þannig hegðun í svona ástandi.  

Jóhanna er sá skipstjóri sem alþingi hefur ákveðið að skuli stjórna en eitthvað virðast hinir og þessir aðilar í samfélaginu vera að reyna að fá aðeins að grípa í stjórnartaumana. 

Vonandi fer þessu að linna og að það verði gerð einhver tiltekt þarna í brúnni; það getur ekki farið vel með þjóðarskútuna að hafa alla þessa skipstjóra að berjast um stýrið!

Svakalegt að fá þetta í andlitið núna

Geimverur og Biblían

Er hægt að samræma trú á geimverur og á Biblíunni?  Ég persónulega trúi því að það eru til aðrir heimar, svipaðir okkur en þeir hafa ekki fallið í synd eins og mannkynið. Hvort að aðrar verur séu hérna fljúgandi um í geimskutlum tel ég afskaplega hæpið. En hvernig á maður að skilja svona hluti eins og þetta myndband.  Líklegasta útskýringin er að myndbandið er falsað. Næst líklegasta útskýringin er að þetta gæti hafa verið eitthvað eins og flugvél eða einhver sjónræn hylling sem villti mönnum sýn. Mér finnst ólíklegt að þarna voru andaverur á ferð að blekkja okkur en það væri samt líklegra en verur frá öðrum hnöttum.

Stóra spurningin er samt hvernig fer maður að samræma svona undarleg atvik. Hvernig samræmir maður drauga, álfa, engla og geimverur?  Eru allir sem segjast hafa séð drauga að ljúga? Eru þeir allir ímyndunarveikir?  Ég veit um fólk sem hefur séð engla; á ég að álykta að viðkomandi er að ljúga eða er ímyndunarveikur?  Samskonar vangaveltur eiga við álfa og geimverur. 

Mín leið til að samræma t.d. vitnisburð um drauga er að sumar frásagnirnar eru lygar, sumar eru ímyndanir en eitthvað af þeim eru blekkingar anda vera en ekki dáið fólk því að hinir dauðu vita ekki neitt ( Predikarinn 9:5 ) því þeir sofa í dufti jarðar; jafnvel þeirra hugsanir hafa farist ( Sálmarnir 146: 3 ).

Hið sama gildir um geimverur og álfa, einhverjir ljúga, einhverjir ímynda sér en kannski eru einhverjir sem hafa verið blekktir af öðrum öflum; líklegasta orðið yfir þannig verur myndi vera djöflar.

Fljúgandi furðuhlutur flaug yfir setningarathöfn Barack Obama

Vantrú - trúleysingi hittir Guð

Á www.vantru.is er að finna grein sem kallast "trúleysingi hittir Guð" og þar er myndband sem sýnir að þeirra mati hvað gerist þegar trúleysingi hittir Guð.

1. Fyrst sjáum við guðleysingjann verða fyrir strætó og fer til Guðs og þá byrjar áhugavert spjall.

2. Samtalið byrjar á því að guð spyr guðleysingjann af hverju hann trúði ekki á hann. Guðleysinginn svarar "af því að það voru engin sönnunargögn fyrir tilvist Guðs". Það er eitt að afsaka sköpunarverkið með kjánalegum afsökunum en að fullyrða að það er ekkert sem styður tilvist Guðs er auðvitað óheiðarlegt með öllu. Sköpun þarf skapara, guðleysingjar lifa í afneitun, svo einfalt er það nú.

3. Þau rök sem þessi guð notar fyrir tilvist sinni er Biblían. Þar sem auðvitað frekar fáir í sögu þessarar jarðar höfðu aðgang að Biblíunni þá er það auðvitað ekki ástæðan til að trúa á Guð. Guðleysi hefur í allri mannkynssögunni verið afskaplega lítill hópur því að sköpunin vitnar um tilvist skapara. Aftur á móti er margt í Biblíunni sem getur gefið manni ástæðu til að trúa að hún var skrifuð af Guði eins og t.d. uppfylltir spádómar en það er önnur saga.

4. Síðan fer samtalið í þá átt að þessi guð segir að eina leiðin til hjálpræðis er í gegnum son hans Jesús. Guðleysinginn svarar þessu með "en ég var góð manneskja".  Þegar við reynum að meta hvaða manneskja er góð þá er okkar staðall oftar en ekki frekar lár. Ef þessi einstaklingur laug aldrei, stal aldrei, drýgði aldrei hór, heiðraði alltaf föður sinn og móður, hataði engan, girntist ekki það sem aðrir áttu og elskaði náungan eins og sjálfan sig þá getur viðkomandi sannarlega sagt að hann var góður en ef ekki þá var hann einfaldlega ekki góður og verðskuldaði ekki inngöngu í himnaríki.

5. Til að sýna fram á að hann væri góð manneskja, þá bendir guðleysinginn á að hann var sjálfboðaliði sem hjálpaði heimilislausum í tíu ár. Vandamálið við þetta er að þetta er eins og glæpamaður sem stendur frammi fyrir dómara. Hann er sekur um að nauðga og myrða konu og hann segir "ég er í rauninni góð manneskja, viltu ekki sleppa mér því að ég hef gert margt gott um ævina?".  Í rauninni þegar einhver bíður fram góð verk til að bæta upp fyrir hið ranga sem viðkomandi hefur gert þá er það eins og að múta dómaranum. Góð verk eru frábær, en þau þurrka ekki út glæpi.

6. Næst fer samtalið út í þá sálma að þessi guð heimtar tilbeiðslu og er reiður við guðleysingjann vegna þess. Gallinn við þetta er að Guð Biblíunnar er reiður vegna þess að verk viðkomandi eru vond en ekki vegna skort á tilbeiðslu. 

7. Viðbrögð guðleysingjans við öllu þessu er að bjóðast til að tilbiðja guð héðan í frá en þessi guð er ekki til í það.  Gallinn við þetta er að við þurfum að velja í þessu lífi, hið góða eða hið illa. Að velja hið góða þegar maður stendur andspænis Guði væri þá aðeins gert í ótta en ekki vegna þess að það var manns frjálsa val.

8. Þegar guðleysinginn fær nei við þessari beiðni sinni þá segir hann "ég hélt að þú áttir að vera miskunnsamur og fyrirgefandi". Guð svarar að hann fyrirgefur aðeins þeim sem trúa að hann sé til. Þetta er ekki sú mynd sem Biblían dregur af þeim er öðlast fyrirgefningu. Þeir sem öðlast fyrirgefningu þeir endurfæðast af anda Guðs og verða breyttir einstaklingar. Margir trúa en það hjálpar þeim ekki neitt.

9. Eftir þetta þá spyr guðleysinginn guð af hverju hann leyfir vondum hlutum að gerast, jafnvel fyrir þá sem tilbiðja hann. Of stórt umræðuefni til að glíma við hérna en í þessari grein hérna þá reyni ég að svara þessari spurningu: Vondur heimur sama sem vondur Skapari?

10. Núna byrjar þessi guð að afsaka sig og segist ekki hafa tíma fyrir þetta. Þurfi að gera eitthvað mikilvægt eins og að setja myndir af Maríu mey á brauðsneiðar. Ég að minnsta kosti trúi ekki að Guð sé að gera slíkt og tel sömuleiðis að Guð vill svara hvaða þeim spurningum sem guðleysingi kann að hafa því Hann vill ekki að nokkur glatist.

11. Þá kemur að örlögum guðleysingjans en þessi guð í myndbandinu segist ætla nú að senda guðleysingjann til helvítis til að brenna þar í ógurlegum þjáningum það sem eftir er. Gallinn við þetta er að Biblían kennir ekkert slíkt, laun syndarinnar er dauði en gjöf Guðs er eilíft líf. Sjá meira um helvíti hérna: Hvað gerist þegar maður deyr, hvað er helvíti?

12. Þessi guð í myndbandinu segir að af því að guðleysinginn trúði ekki á hann þá er það svo hræðilegt að hann mun hljóta sömu örlög og maður sem misnotar börn. Biblían talar um réttláta refsingu sem fer eftir verkum svo það er engin spurning að þeir sem misnota börn verður refsað fyrir það. En já, örlögin eru hin sömu, ekki líf heldur dauði.

Læt þessa gagnrýni mína á þetta myndband duga í bili.  Ég skil vel þá sem hafa þessa sýn að þeir afneiti Guði svo vonandi gefur þetta einhverjum aðra sýn og þeir skoði málið betur; þeirra eilífu örlög eru í húfi.  

Síðan af gefnu tilefni vil ég benda á námskeið í spádómum sem byrjar í dag, sjá: Námskeið í spádómum Biblíunnar