Saga þróunarsinna sem skipti um skoðun og varð sköpunarsinni

Hérna er saga Richard Lumsden sem var prófessor í Sníkjudýrafræði og þjálfaði 30 doktorsnema og allt sem harður darwinisti.  En síðan þegar auðmjúk stelpa sem var í kennslustund hjá honum vildi spyrja hann spurninga um það sem hann var að kenna sem var hin týpíska saga sem þróunarsinnar gefa. Þau hittust og hún spurði hann spurninga, hún mótmælti ekki neinu sem hann sagði en hann sat eftir og hugsaði með sér, "þessi svör sem ég gaf eru engan veginn skiljanleg eða rétt".  Þannig byrjaði hans ferð rannsókna sem endaði með því að hann varð sköpunarsinni og síðan kristinn.

Hérna er grein sem segir sögu hans, sjá: , sjá: http://crev.info/?scientists=richard-lumsden

En enn skemmtilegra er að heyra hann sjálfan segja frá.

Af hverju svona margar kirkjur?

Fyrir marga sem eru að nálgast Biblíuna í fyrsta sinn þá vaknar upp sú spurning, ef þetta er orð Guðs, af hverju eru þá svona margar kirkjur til?  Frá sjónarhóli efasemdamanna þá er þetta skýr vísbending um það að Biblían sé óskýr bók og ef Guð væri raunverulega höfundur hennar þá væri hún skýr og kristnir væru sameinaðir í skilningi sínum á hvað hún inniheldur.

Ég ætla hérna að reyna að útskýra af hverju ég tel að það eru svona margar kirkjur og af hverju það er ekki vegna Biblíunnar sjálfrar.

Sögulegar ástæður

Þegar kristin kirkja byrjar að myndast með fyrstu lærisveinunum þá var fólkið sem tilheyrði henni það sem má kalla kristna gyðinga. Þeir fylgdu Móseslögunum og héldu mikið af hefðum gyðinga en við sjáum að þeir höfnuðu manna setningum hins svo kallaða "Oral Torah" sem eru reglur frá rabbínum í gegnum aldirnar.  Þessi hópur síðan dreifist um hinn þá þekkta heim og smá saman blandast heiðið fólk og heiðnar hugmyndir inn í hina núna kristnu kirkju.

Dæmi um þetta er að finna í ritum Socrates Scholasticus en á fjörðu öld skrifaði hann t.d. þetta:

Socrates Scholasticus
For although almost all churches throughout the world celebrate the sacred mysteries on the sabbath of every week, yet the Christians of Alexandria and at Rome, on account of some ancient tradition, have ceased to do this. The Egyptians in the neighborhood of Alexandria, and the inhabitants of Thebaïs, hold their religious assemblies on the sabbath, but do not participate of the mysteries in the manner usual among Christians in general: for after having eaten and satisfied themselves with food of all kinds, in the evening making their offerings they partake of the mysterie

Þarna byrjum við að sjá "kristna" blanda saman sínum hefðum og hætta að halda sjöunda daginn heilagan.   Eftir því sem tíminn leið því meira byrjuðu kristnir að færa sig frá öllu því sem tengdist gyðingum, hérna er fínt dæmi um afstöðu manns í kringum 380 e.kr:

http://www.fordham.edu/halsall/source/chrysostom-jews6.html
The festivals of the pitiful and miserable Jews are soon to march upon us one after the other and in quick succession: the feast of Trumpets, the feast of Tabernacles, the fasts. There are many in our ranks who say they think as we do. Yet some of these are going to watch the festivals and others will join the Jews in keeping their feasts and observing their fasts. I wish to drive this perverse custom from the Church right now...If the Jewish ceremonies are venerable and great, ours are lies...

Þegar síðan Rómarveldi verður kristið í kringum 313 e.kr. þá byrjuðu alls konar heiðnar hugmyndir að blandast inn í kristni, hugmyndir eins og barnaskírn, hugmyndin um helvíti þar sem Guð kvelur syndara að eilífu, sunnudags helgihald og margt fleira. Aðal vopn kirkjunnar á miðöldum verður sú hugmynd að prestar hafi völd til að fyrirgefa syndir sem þeir síðan gerðu fyrir greiðslu en það var eitt af því sem Lúther barðist sem harðast gegn.

Þegar siðbótin byrjaði þá spiluðu margir menn þar inn í og það sem gerðist oft var að einn maður uppgvötaði einhvern sannleika í Biblíunni sem var ekki í samræmi við miðalda kirkjunnar eins og t.d. skírnina en ekki barnaskírn og leiddi hóp af fólki í þá nýja kirkju þar sem þetta skipti miklu máli. Þetta gerðist síðan aftur og aftur, Jan Hus myndaði  Moravian Church, John Calvin myndaði  Kalvinisma, Martin Luther myndaði Lúthersku kirkjurnar, Menno Simons myndaði Mennonitism og John Smyth myndaði baptista hreyfinguna svo nokkrir séu nefndir. Allt gerðist þetta víðsvegar um heiminn svo þannig mynduðust þessir litlir hópar sem settu sinn fókus á atriðin sem þeirra leiðtogar uppgvötuðu og fannst mikilvægt. Þessir hópar síðan í flestum tilvikum stoppuðu þarna, þeir héldu ekki áfram að rannsaka eins og þeirra leiðtogar gerðu heldur héldu fast við ákveðnar kenningar sem eftir einhverja áratugi voru orðnar að þeirra hefðum og það sem varð að þeirra einkenni.  Einn af þessum hópum voru sjöunda dags aðventistar sem myndaðist út frá Biblíurannsóknum og handleiðslu konu að nafni Ellen White sem aðventistar trúa að Guð hafi talað til hennar í sýnum og draumum.

Ef við tökum dæmi eins og að halda sunnudaginn heilagan þá er ekki eitt vers í allri Biblíunni sem segir að kristnir ættu að hittast fyrsta dag vikunnar, sunnudegi en fólk gerir það vegna hefðarinnar.

Pólitík

Í gegnum kirkju söguna þá hafa menn verið að hreinlega berjast um völd, ef einhverjir hafa séð sjónvarpsþættina Borgias þá vita þeir um hvað ég er að tala en þeir þættir fjalla um valdabrölt páfa og alla pólitíkina sem hann var á kafi í og það var algengt meðal páfanna. Nærtækt dæmi fyrir mig er prestur sem tilheyrði Aðvent kirkjunni á Íslandi var ekki sáttur við stjórn kirkjunnar og stofnaði aðra kirkju, Boðunarkirkjuna sem trúir alveg því sama og Aðvent kirkjan en vegna mannlegra bresta og ósættis þá myndaðist þarna ný kirkja. Sagan án efa hefur þúsundir svona dæma.

Þýðingar

Ofan í allt þetta þá blandast þýðingar á Biblíunni.  Þegar kemur að því að þýða grísku og hebresku handritin þá getur guðfræðin sem viðkomandi þýðandi elst upp í haft gífurleg áhrif á hvernig hann þýðir Biblíuna. Þær þýðingar verða síðan Biblía komandi kynslóða í áratugi og stundum hundruði ára. Eitt gott dæmi um þetta er að finna í Jakobsbréfi þar sem orðið sýnagóga er þýtt sem kirkja en á öllum öðrum stöðum þar sem orðið kemur fyrir er það þýtt sem sýnagóga eða samkomu staður gyðinga. Ástæðan virðist vera að textinn segir við kristna kirkju, þegar einhver kemur inn til ykkar sýnagógu þá eigið þið ekki að fara í manngreinar álit þ.e.a.s.  meta ríka manninn meira en fátæka og þýðendum virðist ekki hafa líkað við að kristnir hafi verið að hittast í sýnagógum svo þeir þýða orðið þarna sem kirkja.

Syndugt eðli manna

Páll sagði eitt mjög áhugavert í sínum bréfum:

Rómverjabréfið 8:7
Hyggja holdsins er fjandskapur gegn Guði, með því að hún lýtur ekki lögmáli Guðs, enda getur hún það ekki. 

Þegar kemur að því að hlýða því sem Guð fyrirskipaði þá er það í eðli manna, þeirra sem hafa ekki í alvörunni endurfæðst, ákveðinn fjandskapur við það sem Guð hefur fyrirskipað, þ.e.a.s. lögmáli Guðs. En Páll var að glíma við alls konar villukenningar sem voru ríkjandi meðal gyðinga og síðan þegar nýtt fólk sem var ekki gyðingar tóku trú á Krists og í hans bréfum er margt torskilið enda ekki nema von; við höfum hans bréf en ekki bréfin sem hann var að svara; þannig að við vitum mjög oft ekki samhengið sem Páll er að tala inn í. Pétur gerði sér grein fyrir þessu vandamáli, hann sá það þegar á hans tímum og hann skrifaði þetta um það:

2. Pétursbréf 3:16
Það gjörir hann(Páll) líka í öllum bréfum sínum, hann talar í þeim um þetta. En í þeim er sumt þungskilið, er fáfróðir og staðfestulausir menn rangsnúa, eins og öðrum ritum, sjálfum sér til tortímingar.  17 Með því að þér vitið þetta fyrirfram, þér elskaðir, þá hafið gát á yður, að þér látið eigi dragast með af villu þverbrotinna manna og fallið frá staðfestu yðar.

Það sem þessir menn eru fáfróðir um er auðvitað lögmálið og spámennirnir. Það er það sem Páll var sérfræðingur í. Villan sem síðan fólkið var að falla í var að syndga enda er það synd sem tortímir og synd er brot á lögum Guðs. Þannig að Pétur er þarna að segja að fólk er að rangtúlka Pál á þann hátt að það heldur að það sé í lagi að brjóta eitthvað af boðorðum Guðs.

Ef við síðan skoðum hinar kristnu kirkjur í dag þá er þetta þeirra aðal afstaða, að við þurfum ekki að halda lögmál Guðs. Engin af þeim svo sem kannast við að segja að það sé í lagi að stela eða ljúga en þegar kemur að t.d. hvíldardeginum þá er lögmálið ekki lengur í gildi og nota orð Páls til að réttlæta það, alveg eins og Pétur sagði að fólk væri að gera.

Þannig að margar kirkjur eru til vegna þessa fjandskapar við lögmál Guðs.

Samantekt

Ég læt þetta duga, held að þetta sýni fram á að aðalástæðan fyrir öllum þessum kirkjum er ekki Biblíunni að kenna heldur eru alls konar ástæður fyrir þessu og ég fór yfir nokkrar þeirra. Aðal ástæðan tel ég vera að kristnir eru ekki til í að einfaldlega fylgja því sem Biblían segir vegna stolts og hefða.

Kaþólskur prestur afhöfðaður

Hvernig gengur höfundum lág kolvetniskúra að halda auka kílóunum af?

Það hlýtur að vera mjög forvitnilegt að skoða árangur þeirra rithöfunda sem hafa skrifað bækur sem segja að lágkolvetnis mataræði sé gott til að grennast og öðlast góða heilsu.  Ef að þetta fólk er ennþá í lélegu líkamlegu ástandi áratugi eftir að hafa skrifað bók sem segir að fita sé góð og kolvetni séu slæm þá segir það frekar mikið um hvort að þessi aðferð virkar.

Ef einhver er í vandræðum með aukakílóin þá eru ávextir svarið. Við vorum hönnuð til að borða ávexti og við verðum ekki of feit af þeim heldur fáum við alla þá næringu sem við þurfum úr þeim. Ef einhver vill borða bara ávexti ( ég vil en hef ekki náð þeim áfanga ennþá ) þá þarf viðkomandi að átta sig á því að það er hellings mál að ná nægum kaloríum úr ávöxtum og viðkomandi þarf þá að borða mjög mikið af ávöxtum sem innihalda mikið af kolvetnum, ávextir eins og bananar og döðlur.

Hérna er stutt myndband þar sem bornir eru saman höfundar bóka sem mæla með lág kolvetnisfræði.  Borða meiri fitu frá fæðu eins og kjöti, smjöri og þess háttar.  Og þeir bornir saman við höfunda sem mæla með mataræði sem byggist ekki á dýra afurðum, lítið af fitu en mikið af kolvetni.  

Þeir sem virkilega vilja kynna sér þessi mál þá mæli ég með þessari bók hérna: Bókin 80-10-10

„Ég finn til með fólki sem er að berjast við aukakílóin“