Hvar fengu sjávar "anemones" mennsk gen?

Langaði að benda á skemmtilegt blogg hjá William Demski þar sem fjallað er um rannsókn sem sýndi að "anemones" hefði ótrúlega flókin gen og mörg þeirra eins og þau væru mörg hver mjög lík genum manna.  Þeir sem vita íslenska heitið á "anemones" endilega látið mig vita.

Hérna er blogg færslan: http://www.uncommondescent.com/intelligent-design/where-did-sea-anemones-get-human-genes/

Blogg greinin fer vel yfir afhverju þetta passar engann veginn við darwinisma svo fróðleiksfúsir endilega kíkið á hana og segið mér hvað ykkur finnst.

Ég aftur á móti er að fara í stutt ferðalag og kem aftur eftir einn eða tvö daga.

Athugasemdir

[Brynjólfur Þorvarðarson (IP-tala skráð) 28.8.2007 kl. 21:29]

Sæll Mofi

Anemónur eru kallaðar skógarsóleyjar ef þær eru uppi á landi, en "sea animone" er aftur á móti holdýr, ætli það heiti ekki sæfífill á Íslensku. Önnur holdýr eru t.d. kóraldýr og marglyttur.

Greinin í Science, sem greinin sem þú vitnar í vitnar í samantekt um, er ósköp hefðbundin náttúruvísindagrein og ég sé ekki hvað er svona merkilegt við hana. Höfundar hennar telja hana alls ekki fara á skjön við þróunarenninguna, mér sýnist þvert á móti að þeir séu frekar sáttir við niðurstöður. Höfundur greinarinnar sem þú vitnar í virðist hins vegar ekki kunna skil á náttúrufræði.

Ekki gat ég fundið það í greininni að "mennsk" gen væru í þessu dýri. Holdýr eru mjög frumstæð dýr og sameiginlegur forfaðir okkar og núlifandi holdýra hefur væntanlega verið holdýr, fyrir um 700 milljónum ára. Þá eru komnir fram fjölfrumungar og frumur með kjarna, alveg eins og okkar, og því varla við öðru að búast en að stór hluti erfðamengis þessa dýrs sé svipað og okkar. Það er ekkert í greininni um að sæfíflar hafi haft "ótrúlega" flókin gen - þeir eru með þau gen sem búist var við.

Höfundar greinarinnar segja: "In many ways, the ancestral genome was not so different from ours", þ.e. ekki hafa orðið miklar grundvallarbreytingar frá genum þessa sameiginlega forföður og okkar. Þeir segja hvergi, svo ég sjái, að sæfíflar hafi sömu gen og við. 

Kær kveðja

[Mofi, 30.8.2007 kl. 13:35]

Kærar þakkir Brynjólfur.  Ég sé samt ekki betur en þetta eru mjög réttmætar spurningar sem greinin kastar fram.  Hvernig getur svona dýr sem finnst í kambríum lögunum, sem sagt fyrstu dýrin sem verða til samkvæmt þróunar hugmyndafræðinni innihaldið gen mjög lík þeim sem við mennirnir hafa?  Líka athyglisvert að lesa athugasemdirnar eins og að þarna voru líka að finna plöntu gen sem hlýtur að vera merkileg.  Hvernig eiga svona dýr að geta haft svona gen áður en þau koma fram þannig að náttúruval geti gert sína galdra við þau?

Arngrímur, þróunarhugmyndafræðin er stórt gat, það þarf engin að pota gat í stórt gat.  Annas var þessi athugasemd þín svo slöpp að ég ætti að eyða henni, innihélt ekkert nema rökleysuleiðindi. 

[Brynjólfur Þorvarðarson (IP-tala skráð) 31.8.2007 kl. 23:52]

Sæll Mofi

Þessi sæfífill er vissulega frumstæður fjölfrumungur af ríki dýra. En þegar hann kemur upp eru milli tveir og þrír milljarðir ára frá því fyrstu frumurnar verða til. Mjög stór hluti genamengisins snýst um frumuna sjálfa, þegar sæfíflar eru uppi eru frumur meira og minna fullþróaðar, og við tekur þróun fjölfrumunga, þ.e. hvernig frumurnar raða sér saman.

Þar sem frumur okkar og frumur sæfífils eru í grunninn eins þá er ekki skrítið að við séum með mikið af sömu genunum. Aðspurður myndi ég giska á að þriðjungur gena okkar og sæfífils væri svipaður, og einhver jafnvel nánast eins. En í raun veit ég ekkert um hvert hlutfallið er, gæti þess vegna verið helmingur.

Plöntur og dýr eiga sameiginlegan forföður sem var uppi eftir að frumur voru að mestu fullþróaðar. Einfrumu dýr þróast út frá einfrumu plöntum, nokkuð áður en sæfífillinn áðurnefndi kom fram. Því er ekki skrítið að plöntur og dýr hafi sameiginlegt erfðamengi. Þú ert að hluta með sömu gen og grasið sem þú gengur á.

Ég vil benda þér á að bloggið sem þú vísar til er skrifað um inngang að greininni, það sem blaðamenn kalla "blurb". Þetta er ekki greinin sjálf. Blurbið er iðulega ýkjukennt, bæði er þar um að kenna útgefandanum en svo eru líka margir vísindamenn sem kunna að vekja athygli á sér. Setning á borð við það að sæfíflar séu með mörg gen eins og við vekur áhuga lesenda. En í greininni sjálfri er þetta allt á miklu rólegri nótum.

Til að geta dregið ályktanir um þróunarkenningu Darwins út frá grein í Science þarf fyrst að lesa greinina. Sem er auðvitað ekki fyrir hvern sem er, ég skil það vel, og þess vegna er líka allt í lagi að ræða þetta eins og við erum að gera hérna.

 Kær kveðja

 Brynjólfur