Ef að Þróunarkenningin er rétt, af hverju er þá þetta rangt?

Ótrúlega margir virðast ekki gera sér grein fyrir því að samkvæmt Þróunarkenningunni þá er allt líf, allar lífverur afleiðing náttúrulegra ferla sem hafa hvorki skynsemi né siðferði. Aðeins DNA sem af og til verður fyrir tilviljanakenndum breytingum og ef þær hjálpuðu tegundinni að lifa af, þá er möguleiki að breytingin festist í tegundinni og þannig með tíð og tíma breytast tegundir dýra. Frá einfrumungi til froska til fræðimannanna sem ganga uppréttir í göngum HÍ.

Út frá þessu þá er ekkert raunverulega rétt eða rangt, aðeins það sem þessir ferlar hafa sett saman. Ef að við t.d. tilheyrðum samfélagi þar sem litið væri á nauðgun sem sjálfsagðan hlut þá væri það einfaldlega þannig. Sumir þróunarsinnar hafa meira að segja komist að þeirri niðurstöðu að nauðgun sé eðlileg, sjá: Er rangt að nauðga eða það innbyggt í okkur af þróuninni?

Eða í orðum Richard Dawkins.

Richard Dawkins - River Out of Eden
The universe we observe has precisely the properties we should expect if there is, at bottom, no design, no purpose, no evil and no good, nothing but blind pitiless indifference.

Ég fyrir mitt leiti finnst alheimurinn sem ég bý í ekki hafa þessa eiginleika sem Dawkins telur upp. Akkúrat öfugt.  Fyrir þá sem upplifa heiminn ekki eins og Dawkins lýsir honum, ættu að staldra aðeins við og velta því fyrir sér hvort að Þróunarkenningin standist.

Banna kynlíf með dýrum

Af hverju aldrei rannsókn sem segir að við ættum að borða meira svínakjöt

Ég bara spyr?

Ungar konur ættu að borða nóg af grænmeti og ávöxtum

Lifandi hundur er betri en dautt ljón

Ég gef ekki mikið fyrir speki Guerlain þegar hann segir "Velgengni er ekki varanleg, mistök eru ekki banvæn: Það er hugrekkið til að halda áfram sem skiptir máli."   Mistök eru oft bannvæn og hugrekki til að halda áfram að gera eitthvað heimskulegt er lítils virði.

Frekar vel ég spekina sem finnst í orðum Salómons í Predikaranum:

^{Orðskviðirnir 9
3} Það er ókostur við allt, sem við ber undir sólinni, að sömu örlög mæta öllum, og því fyllist hjarta mannanna illsku, og heimska ríkir í hjörtum þeirra alla ævi þeirra, og síðan liggur leiðin til hinna dauðu.
⁴ Því að meðan maður er sameinaður öllum sem lifa, á meðan er von, því að lifandi hundur er betri en dautt ljón.
⁵ Því að þeir sem lifa, vita að þeir eiga að deyja, en hinir dauðu vita ekki neitt og hljóta engin laun framar, því að minning þeirra gleymist.
⁶ Bæði elska þeirra og hatur og öfund, það er fyrir löngu farið, og þeir eiga aldrei framar hlutdeild í neinu því, sem við ber undir sólinni.

Á meðan þú ert lifandi er von fyrir þig en þegar þú deyrð þá mun þín elska og þitt hatur ekki eiga hlutdeild í neinu lengur, þú munt ekki vita neitt fyrr en þú ert reistur upp til dóms sem er annað hvort til eilífs lífs eða eilífs dauða. Veldu í dag því þú veist aldrei hvenær þinn tími er búinn.

Reyndi við nýtt met en brotlenti eftir 110 metra flug