Kristni og pólitík

3.11.2020 | 09:58

Það hefur angrað mig í langan tíma að það er eins og kristnir hafa engin prinsip til að leiðbeina þeim þegar kemur að pólitík. Það er eins og allt of margir kristnir hafa ekki hugsað hvað þeirra trú ætti að þýða þegar kemur að stefnumálum í pólitík. Mér finnst þetta alvarlegt því að ef stjórnmálaflokkur er að berjast fyrir einhverju sem er synd þá ættu kristnir aldrei að styðja slíkt. Þeir kannski vega og meta þá kosti sem eru í boði en ættu aldrei að styðja aðgerðir stjórnmálaflokks sem ganga á móti vilja Guðs. Það eru þrjú boðorð sem ég tel hafa mestu áhrif á hvaða skoðanir kristnir ættu að hafa þegar kemur að pólitík.

Þú skalt elska náungan eins og sjálfan þig

^{Markúsarguðspjall 12:31 "}Annað er þetta: ,Þú skalt elska náunga þinn eins og sjálfan þig.` Ekkert boðorð annað er þessum meira."

Ef þú elskar þinn náunga, þá verður þú að virða hans líf, hans langanir og drauma. Náungi þinn hefur frjálsan vilja sem Guð gaf honum og þú hefur engan rétt til að traðka á þeirri gjöf og þú munt ekki vilja það ef þú hefur kærleika til náunga þíns. Það þýðir að þegar kemur að pólitík að þá virðir þú það sem aðrir vilja og styður ekki reglur eða lög sem taka frá öðrum þeirra frelsi til að láta drauma sína rætast. Frelsi eins má auðvitað ekki skerða frelsi annars. Út frá því þá getur kristinn einstaklingur ekki samþykkt að einn hópur manna geti komið í veg fyrir að aðrir geti t.d. unnið við það sem þeim langar til eða stofna fyrirtæki sem býður upp á þónustu eða vöru sem viðokmandi vill bjóða. Þetta kemur vanalega fram í leyfum sem fólk þarf að betla og borga valdhöfum fyrir til að fá að vinna ákveðna vinnu eða stofna fyrirtæki.

Jesús orðar þetta enn sterkar í Matteusarguðspjalli, fimmta kafla: "Elskið óvini yðar, og biðjið fyrir þeim, sem ofsækja yður". Það er töluvert erfiðara að virða drauma og langanir þeirra sem þér líkar illa við en það er skylda sérhvers kristins einstaklings.

Þú skalt ekki stela

Þetta boðorð segir okkur að Guð vill að við virðum eignarétt annara. Þetta boðorð er eitthvað sem flestir eru sammála um en ég tel að margir hafa ekki hugsað almennilega hvernig þetta boðorð tengist pólitík. Ímyndaðu þér tíu manna hóp sem er að skipuleggja bankarán, þá væri skylda sérhvers kristins einstaklings að vera á móti slíku ráni. Að þetta sé hópur af fólki, réttlætir ekki þjófnaðinn, sama hve stór hópurinn er. Þegar maður skilur þetta þá getur maður líka skilið hvernig kristinn einstaklingur getur heldur ekki stutt stefnu flokks sem vill taka frá þeim sem egia og gefa þeim sem ekki eiga. Það getur verið að slíkt getur virst göfugt og réttlátt en boðorðið er alveg skýrt, þú skat ekki stela. Þú getur verið ósáttur við hvað einhver á mikið og alls ekki sáttur við hvað sá aðili notar peninga í en við höfum ekkert leyfi til að stela, sama hvað okkur kann að finnast við hafa góðar ástæður til þess.

Þú skalt ekki girnast hús náunga þíns...

Að einn sé ríkur á meðan annar er fátækur er eitthvað sem angrar mjög marga og ég er engin undantekning frá því. Það er löngun flest okkar að sjá jöfnuð, að enginn sé fátækur og sömuleiðis þá angrar það marga að einhver er miklu ríkari en maður sjálfur. En staðreyndin er sú að Guð segir að við eigum ekki að láta öfund stjórna okkur, við eigum ekki að girnast það sem aðrir eiga. Það eru heilu pólitísku stefnurnar sem ganga út á að gera alla jafna en án efa þá er stærsta lexía síðustu aldar að þessi jafnaðar hugmyndafræði endar alltaf í hörmungum. Ber þar hæðst að nefna Maó í Kína sem bar ábyrgð á dauða hátt í 60 miljónum manna, þar á eftir Stalín, sem bar ábyrgð á dauða hátt í fjörtíu miljónum manna, ásamt mörgum öðrum "jafnaðarmönnum", sjá: From Stalin to Hitler, the most murderous regimes in the world

Sá einstaklingur sem girnist það sem aðrir eiga mun aðeins uppskera óhamingju og þegar heilu þjóðirnar taka upp þennan hugsunarhátt þá eru afleiðingarnar þær hörmulegustu í mannkynssögunni. Ég tel að eina af aðal ástæðunum fyrir því er hversu tælandi hugmyndin sjálf er, hvernig í fljótu bragði hún virkar góð og réttlát en ávextirnir eru þeir bitrustu sem mannkynið hefur smakkað.

Það er örugglega hægt að telja miklu fleira upp en ef að kristnir geta lagað sinn hugsunarhátt að gullnu reglunni og borðunum tíu, þá væri það mikil framför.