Hvað gerðist á Jólunum?

Mig langar að glíma við hvað gerðist á jólunum frá aðeins öðruvísi horni en ég er vanur að heyra í ræðum á jólunum. Ég styðst aðallega við rit Ellen White og hvað hún hefur sagt og ég er að draga ályktanir út frá því, Biblían er auðvitað ekki langt undan.

Byrjum á byrjuninni, áður en mannkynið var skapað þá höfði Guð og Kristur ákveðið að ef að synd kæmi upp þá myndi Kristur greiða lausnargjald mannkyns. 

Before the foundations of the earth were laid, Father and Son had clasped hands in a solemn pledge that Christ should become the surety for the human race. From Heaven With Love, p. 555

Áhugavert að hún segir að aðeins Kristur gat bjargað mannkyninu. 

None but Christ could redeem fallen man from the curse of the law and bring him again into harmony with Heaven. Christ would take upon Himself the guilt and shame of sin—sin so offensive to a holy God that it must separate the Father and His Son. Christ would reach to the depths of misery to rescue the ruined race. Patriarchs and prophets 632

Hún endurtók sömu hugsun í grein sem hún skrifaði 1905 þar sem hún skrifaði:

“THINK OF HOW MUCH IT COST CHRIST TO LEAVE THE HEAVENLY COURTS, and take his position at the head of humanity. Why did he do this? -- BECAUSE HE WAS THE ONLY ONE WHO COULD REDEEM THE FALLEN RACE.” (Ellen G. White, Review and Herald, 9th March 1905, ‘God’s purpose for us’)

Varðandi hvað gerðist þegar Jesús gerðist maður þá skrifar Ellen White dáldið sem ég hef aldrei heyrt í ræðu, hvort sem það er hjá Aðvent prestur eða annarra kirkna. Hún skrifar að þegar Jesús gerðist maður þá var Hans eigin tilvist sett í hættu. Að það var mögulegt að Jesú myndi glatast ef Hann syndgaði.

"Who can estimate the value of a soul? Go to Gethsemane, and there watch with Jesus through those long hours of anguish when he sweat as it were great drops of blood; look upon the Saviour uplifted on the cross; hear that despairing cry, "My God, My God, why hast thou forsaken me?" Look upon that wounded head, the pierced side, the marred feet. REMEMBER CHRIST RISKED ALL; "tempted like as we are," HE STAKED EVEN HIS OWN ETERNAL EXISTENCE upon the issue of the conflict. Heaven itself was imperiled for our redemption. At the foot of the cross, remembering that for one sinner Jesus would have yielded up his life, we may estimate the value of a soul." {GCB, December 1, 1895 par. 22}

Enn fremur í Þrá aldanna þá skrifar hún að það var möguleiki að áformið mistækist og Jesús myndi glatast að eilífu:

“Never can the cost of our redemption be realized until the redeemed shall stand with the Redeemer before the throne of God. Then as the glories of the eternal home burst upon our enraptured senses we shall remember THAT JESUS LEFT ALL THIS FOR US, THAT HE NOT ONLY BECAME AN EXILE FROM THE HEAVENLY COURTS, BUT FOR US TOOK THE RISK OF FAILURE AND ETERNAL LOSS.” (Ellen G. White, The Desire of Ages. Page 131 ‘The Victory’)

Þegar stundin kom að Jesús skyldi gerast maður, þá var það fyrir son Guðs eins og stökkva ofan í kolsvart hyldýpi, þar sem Hann vissi ekki hvernig förin myndi enda og hvort Hann ætti afturkvæmt. Alvitur sonur Guðs myndi vakna eins og nýfætt barn sem hefur misst allar minningar um himininn og Hans föður og þyrfti að læra allt upp á nýtt. Hann þyrfti að kljást við lífið eins og aðrir menn, án nokkurs yfirnáttúrulegs valds nema með örlög mannkyns á herðum sér.

Ég hafði aldrei hugsað mikið út í hvað það þýddi þegar Jesús gerðist maður. Í þau fáu skipti sem ég gerði það þá hélt ég að Jesús var alvitur og almáttugur en eftir að hafa hugsað meira um þetta þá áttaði ég mig á því að slíkt gæti ekki staðist. Sannleikurinn er sá að Jesús var hvorki alvitur né hafði neitt yfirnáttúrulegt vald. Jesús sagði það sjálfur, að Hann gerði ekkert í eigin mætti heldur var það Faðir Hans sem var að vinna í gegnum Hann.

Ég vona að þetta gefi einhverjum nýja sýn á söguna í Betlehem.

Messur í beinni útsendingu