Nýlega var Steinþór Þórðarson með enn aðra ræðu um Þrenninguna í Boðunarkirkjunni. Ræðuna er að finna hérna: https://www.facebook.com/bodunarkirkjan

Steinþór
Hefur oft verið kallaður Aðvent hreyfing... þegar þetta fólk koma saman inn í þennan Aðvent söfnuð þá trúðu margir því að allt það sem Kaþólska kirkjan kenndi væri ekki sannleikur, því miður því það er sumt af því rétt... Þeir héldu að Þrenningin væri óbiblíuleg af því að Kaþólska kirkjan kenndi það.

Það sem margir átta sig ekki á er að frumherjar Aðvent kirkjunnar voru undir leiðsögn Guðs í sýnum Ellen White. Ellen White skrifaði að fyrstu árin skildi hún lítið af því sem hópurinn var að rökræða, fyrir henni var eins og Guð hefði lokað huga hennar þannig að þó að hennar sýnir leiðbeindi hópnum, þá skildi hún lítið af því sem fór fram. Það var undir hennar leiðsögn sem fólk sem gerðist meðlimir Aðvent kirkjunnar, að þótt það kom úr kirkjum sem trúðu á Þrenninguna, að þegar það meðtók Aðvent boðskapinn, þá hafnaði það Þrenningunni fyrir mjög skýran skilning á hver Guð er. Sá skilingur var og sést vel í ritum Ellen White, er að Guð er persónuleg vera sem á son sem við köllum Jesú Krist. Það er áhugavert hvað eiginmaður Ellen White skrifaði um rit eiginkonu sinnar:

James White, Review and Herald of the Sabbath, June 13, 1871
“We invite all to compare the testimonies of the Holy Spirit through Mrs. W., with the word of God. And in this we do not invite you to compare them with your creed. That is quite another thing. The trinitarian may compare them with his creed, and because they do not agree with it, condemn them.

James White vissi mæta vel að margt af því sem Ellen White skrifaði var í engu samræmi við Þrenninguna enda hann sjálfur skrifaði mikið á móti Þrenningunni. 

Steinþór
Að Biblían boðar þrjár persónur í guðdómnum sem guðdómnum þóknast að kalla einn guð og hver erum við að rökræða um sjálfan almáttugan guð

Hérna kemur Steinþór inn á mikilvægan punkt, hver erum við að þykjast geta skilgreint Guð öðru vísi en Biblían gerir? Því svo sannarlega þá segir Biblían aldrei "Guð er þrjár persónur" eða Guð er þrír í einum. Það tók meira en þrjú hundruð ár eftir að höfundar Nýja Testamentisins dóu að finna upp á þessari kenningu, þangað til hafði enginn gyðingur né kristinn, útskýrt Guð á þennann hátt. Halda menn að það sé bara tilviljun að þegar Kaþólska kirkjan byrjar að myndast og hafna hvíldardeginum og mörgu öðru í Biblíunni að þá myndi hún líka afskræma skilning manna á hver Guð er?

Steinþór
Og þeir trúa því að Jesús eigi sér byrjun, þeir trúa því að Heilagur Andi sé bara orka, orka Guðs, ekki persóna

Hérna veldur Steinþór mér áhyggjum því að frumherjar Aðvent kirkjunnar kenndu ekki að Heilagur Andi væri aðeins orka og það er heldur ekki það sem Aðventistar sem vilja fara aftur til trú frumherjanna, trúa. Frum Aðvent kirkjan kenndi mjög skýrt að Heilagur Andi er andi Krists og Guðs. Að Heilagur Andi er ekki aðeins orka heldur gerir hann Guð og Krist, persónulega nálæga hinum trúuðu. 

Uriah Smith var ritstjóri aðal tímarits Aðvent kirkjunnar fyrstu hálfa öldina frá stofnun kirkjunnar og svona svaraði hann einum lesenda tímaritsins varðandi skilnings kirkjunnarHeilagan Anda:

Uriah Smith, October 28, 1890, Review & Herald
Ans.—The terms “Holy Ghost”, are a harsh and repulsive translation. It should be “Holy Spirit” (hagion pneuma) in every instance. This Spirit is the Spirit of God, and the Spirit of Christ; the Spirit being the same whether it is spoken of as pertaining to God or Christ. But respecting this Spirit, the Bible uses expressions which cannot be harmonized with the idea that it is a person like the Father and the Son. Rather it is shown to be a divine influence from them both, the medium which represents their presence and by which they have knowledge and power through all the universe, when not personally present. Christ is a person, now officiating as priest in the sanctuary in heaven; and yet he says that wherever two or three are gathered in his name, he is there in the midst. Mt. 18:20. How? Not personally, but by his Spirit

Steinþór
Þetta átti sér stað aftur í eilífðinni, jafnvel áður en jörðin var sköpuð, löngu áður, þá var áform lagt um að skapa. Og eitt af þeim atriðum sem Lúsífer sem snérist gegn Guði á himnum, og gerði uppreisn gegn almættinu, gegn Guði, það var að hann að öfundaðist út í Guð, úti í son Guðs, af því að það var hans hlutverk að skapa þennan heim og þetta mannkyn. Og Lúsífer vildi fá að vera með í þessu áformi

Ellen White skrifaði mjög skýrt um að þegar kom að sköpun og björgun mannkyns að þá var það Guð og sonur Hans sem gerðu þessi áform, hún skrifaði:

“The plan of redemption was arranged in the councils between the Father and the Son.” (Ellen White, Review and Herald, May 28, 1908 par. 12)

“Even the angels were not permitted to share the counsels between the Father and the Son when the plan of salvation was laid.“ (Ellen White, Ministry of Healing, p. 429)

“The great plan of redemption was laid before the foundation of the world. And Christ, our Substitute and Surety, did not stand alone in the wondrous undertaking of the ransom of man. In the plan to save a lost world, the counsel was between them both; the covenant of peace was between the Father and the Son.” (Ellen White, The Signs of the Times, December 23, 1897, par. 2)

Þegar kemur að sköpun heimsins þá lýsir Ellen White Guði sem skapara en að Hann hafði meðhjálpara, hún skrifaði:

Ellen White, Patriarchs and Prophets, p. 34
“The Sovereign of the universe was not alone in His work of beneficence. He had an associate—a co-worker who could appreciate His purposes, and could share His joy in giving happiness to created beings. ‘In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God. The same was in the beginning with God.’ John 1:1, 2. Christ, the Word, the only begotten of God, was one with the eternal Father—one in nature, in character, in purpose—the only being that could enter into all the counsels and purposes of God.

Það sem er mjög áhugavert hérna er að Guð er vera og Jesús er önnur vera og hún staðhæfir að Jesús er eina veran sem fær að taka þátt í öllum áformum Guðs.

Þegar Ellen White fjallar um uppreisn Lúsífer, þá segir hún að englarnir reyndu að tala um fyrir Lúsífer um að Jesús væri sonur Guðs, að hann var til löngu áður en englarnir voru skapaðir, hún skrifaði:

“Angels that were loyal and true sought to reconcile this mighty, rebellious angel to the will of his Creator. They justified the act of God in conferring honor upon Christ, and with forcible reasoning sought to convince Lucifer that no less honor was his now than before the Father had proclaimed the honor which He had conferred upon His Son. They CLEARLY SET FORTH THAT CHRIST WAS THE SON OF GOD, EXISTING WITH HIM BEFORE THE ANGELS WERE CREATED;” — (Ellen G. White, Story of Redemption, 15.2)

Það er mikilvægt hérna er að Jesús var sonur Guðs, áður en englarnir voru skapaðir og áður en hann gerðist maður hér á jörðu en margir reyna að setja fram að Jesús er ein af persónunum sem Guð samanstendur af og "sonur Guðs" aðeins titill sem hann tók upp þegar hann gerðist maður.

Títus 2
11 Því að náð Guðs hefur opinberast til sáluhjálpar öllum mönnum. 12 Hún kennir okkur að afneita óguðleik og veraldlegum girndum og lifa hóglátlega, réttvíslega og guðrækilega í heimi þessum, 13 í eftirvæntingu okkar sælu vonar, að hinn mikli Guð og frelsari vor Jesús Kristur opinberist í dýrð sinni

Fræðimenn eru ekki á einu máli sammála um hvernig er best að þýða þetta vers. Tökum t.d. King James þýðinguna:

Looking for that blessed hope, and the glorious appearing of the great God and our Saviour Jesus Christ;

Flestar enskar þýðingar eru mjög líkar King James en hérna sjáum við að það er hægt að skilja þetta að það er verið að tala um Guð og Krist. Ef við t.d. skoðum kveðjurnar í bréfum Nýja Testamentisins þá er ákveðið munstur sem er nokkvurn veginn svona:

Bréf Páls til Fílemons 1
3 Náð sé með yður og friður frá Guði föður vorum og Drottni Jesú Kristi

Svona kveðju er að finna í öllum bréfum Nýja Testamentisins, náð og friður frá Guði og Jesú. Alltaf tveir enda segir Biblían að okkar samfélag er við Guð og son Hans ( Fyrsta bréf Jóhannesar 1:3 )

Bréf Páls til Filippímann 2
6 Hann var í Guðs mynd. En hann fór ekki með það sem feng sinn að vera Guði líkur.
7 Hann svipti sig öllu, tók á sig þjóns mynd og varð mönnum líkur.

Steinþór vitnar í Filippíubréfið máli sínu til stuðnings en það er áhugavert hvað Ellen White skrifar um hvað það er að vera í Guðs mynd. Hún segir frá sýn þar sem Jesús talar til hennar, hún skrifaði eftirfarandi:

“I have often seen the lovely Jesus, that He is a person. I asked Him if His Father was a person and had a form like Himself. Said Jesus, “I am in the express image of My Father’s person.” {EW 77.1}

“I saw a throne, and on it sat the Father and his Son Jesus Christ. I gazed on Jesus’ countenance and admired his lovely person. . . . I asked Jesus if his Father had a form like himself; He said he had, but I could not behold it.” -Letter From Sister Harmon,” Day-Star, March 14, 1846, 7.

Hérna sjáum við að Jesús hefur form og að faðir hans hefur form og að Jesús er í Guðs mynd. Mynstrið er alltaf hið sama, Guð og sonur Hans og sonur Guðs er eins og aðrir synir, þeir eru líkir feðrum sínum.

Bréf Páls til Filippímann 2
9 Fyrir því hefur og Guð hátt upp hafið hann og gefið honum nafnið, sem hverju nafni er æðra,10 til þess að fyrir nafni Jesú skuli hvert kné beygja sig á himni, jörðu og undir jörðu 11 og sérhver tunga játa Guði föður til dýrðar: Jesús Kristur er Drottinn.

Steinþór heldur áfram að lesa úr Filippíubréfi en mér finnst hann missa af því sem þarna stendur. Hérna sjáum við Guð upphefja Jesú. Alveg eins og frumherjar Aðvent kirkjunnar trúðu, að þá er Guð persónuleg vera og hérna sjáum við Guð upphefja Jesú. Við sjáum aldrei Guð sem þrjár persónur upphefja eina af hinum persónunum. Ef að Guð er þrjár persónur, þá væri Jesús hér að upphefja sjálfan sig.
Tökum eftir hvernig Páll orðar það þegar hann er að tala um Guð og Jesú:

Fyrra bréf Páls til Korin 8
6 þá höfum vér ekki nema einn Guð, föðurinn, sem allir hlutir eru frá og líf vort stefnir til, og einn Drottin, Jesú Krist, sem allir hlutir eru til orðnir fyrir og vér fyrir hann.

Hérna sjáum við Guð, einn Guð og svo Jesú Krist. Allt kemur frá föðurnum þó að allir hlutir eru orðnir til fyrir Jesú, eins og Ellen White orðaði það, alvaldur heimsins hafði samstarfsmann. 

Steinþór
Að Jesú fær nafnið æðra öllum öðrum. Og svo erum við syndararnir að reyna að túlka Guðdóminn, guðdóm Jesús Krists sem eitthvað óæðra, af því að hann fæddist og var getinn á meðal manna af þar af leiðand er hann ekki eins hátt settur og faðirinn. 

Maður þarf að gefa nákvæman gaum af textanum til þess að misskilja ekki hvað er verið að segja. Svona er versið sem Steinþór er að vísa í:

Bréf Páls til Filippímann 2
9 Fyrir því hefur og Guð hátt upp hafið hann og gefið honum nafnið, sem hverju nafni er æðra, 10 til þess að fyrir nafni Jesú skuli hvert kné beygja sig á himni, jörðu og undir jörðu 11 og sérhver tunga játa Guði föður til dýrðar: Jesús Kristur er Drottinn.

Versið er að segja að Guð hefur upphafið Jesú. Hvor er meiri, sá sem hefur vald til að upphefja eða sá sem er upphafinn? Áður en Jesús yfirgaf lærisveinana, þá sagði hann að allt vald er honum gefið. Þess vegna er bæði satt, að Guð er æðri en Jesús af því að Hann er sá sem gaf Jesú allt vald en það er líka satt, að Jesú er jafn valda mikill og Guð, vegna þess að Guð hefur gefið honum allt vald. Þegar öll kné beygja sig fyrir nafni Jesú, þá er það Guði til dýrðar, sá hinn sami og upphaf Jesú. 

Steinþór
Matteus 24:18 "Og Jesús gekk til þeirra, talaði við þá og sagði: "Allt vald er mér gefið á himni og jörðu."
Allt vald, hver hefur mesta valdið. Hér segir Jesú sjálfur, mér er gefið þetta.

Steinþór spyr, hver hefur mesta valdið og það er góð spurning. Hver hefur meira vald, sá sem gefur vald eða sá sem þiggur vald? Það kemur örugglega frá góðum stað hjá Steinþóri að vilja upphefja Jesú en Jesús sagði sjálfur að faðirinn er honum meiri enda sagði Jesú að Faðirinn er hans Guð. Ég sé ekki að maður sé að upphefja Jesú með því að andmæla honum og segja við vitum betur en hann varðandi þessa hluti.

Steinþór
Matteusarguðspjall 1:23 "Sjá, mærin mun þunguð verða og son ala. Nafn hans mun vera Immanúel," það þýðir: Guð með oss."
Barnið, sem Jesaja talaði um, er Guð á meðal okkar. Svo erum við syndugar verur að segja að Jesús sé eitthvað óæðri. Megi Guð hjálpa okkur kristnu fólki að taka mark á orði Guðs eins og það er og vera ekki að rangtúlka.

En hvað með að taka mark á Jesú?

Jóhannesarguðspjall 10
29 Faðir minn, sem hefur gefið mér þá, er meiri en allir, og enginn getur slitið þá úr hendi föðurins.

Jóhannesarguðspjall 14
28 Þér heyrðuð, að ég sagði við yður: ,Ég fer burt og kem til yðar.` Ef þér elskuðuð mig, yrðuð þér glaðir af því, að ég fer til föðurins, því faðirinn er mér meiri.

Steinþór
Og af því að sonur eða sonar nafnið er sífelt notað, aftur og aftur um Jesú í Biblíunni, bæði í Gamla og Nýja Testamentinu að þá dirfast menn að segja að þarna er einhver kominn óæðri vera, einhver óæðri föðurnum. Þetta er eitt af tignarheitum, að vera kallaður sonur Guðs.

Vandamálið hérna er að Biblían talar ekki um Jesú sem son Guðs sem heiti heldur raunveruleika. Versið sem Steinþór vitnar í segir "hefur hann(Guð) til okkar talað í syni sínum". Við sjáum Guð og við sjáum son Hans. Við sjáum ekki að um er að ræða nafn eða titil en ekki raunveruleika. Hvergi í Biblíunni er útskýrt fyrir okkur að Jesú sé ein af persónum guðdómsins og að það að hann sé kallaður sonur Guðs er aðeins myndlíking eða titill.

Steinþór
Jesús sagði: "Ég er upprisan og lífið." "Þrá aldanna, bls. 394 segir: "Í Kristi er lífið upprunalegt, ekki fengið að láni, ekki af öðru leitt." sem þýðir að það sé ekki frá öðrum komið.

Maður þarf alltaf að passa sig á því að ekki byggja kenningar á fáum versum um einhverja spurningu eða málefni heldur safna saman sem flestum versum og byggja á þeim. Varðandi þetta þá sagði Jesús:

Jóhannesarguðspjall 5
"26 Eins og faðirinn hefur líf í sjálfum sér þannig hefur hann og veitt syninum að hafa líf í sjálfum sér."

Báðar þessar setningar eru sannar, Í Kristi er líf upprunalegt en ástæðan er vegna þess að Guð gaf Jesú það.

Á öðrum stað útskýrir Ellen White þetta enn fremur:

“All things Christ received from God, but He took to give. So in the heavenly courts, in His ministry for all created beings: through the beloved Son, the Father’s life flows out to all; through the Son it returns, in praise and joyous service, a tide of love, to the great Source of all.” (E. G. White, The Desire of Ages, p. 21)

Jafnvel á himni, þá er sama fyrirkomulagið, Guð er hin mikla uppspretta alls og Hans gjafir flæða frá Honum til syni Hans og til alls sköpunarverksins. 

"Hættuleg villutrú er sú trú sem hafnar guðdómi Krists. Menn sem hafa ekki upplifað þekkinguna á Jesú munu samt sem áður hafa yfirbragð mikillar visku, eins og þeirra skilningur sem hafinn yfir nokkurn vafa, og með djörfung lýsa þeir því yfir, að sonur Guðs hafi ekki haft neina tilvist fyrir fyrri komu sína í heiminn." - Spirit of prophecy 4 bindi, bls 27

Hérna vitnar Steinþór í rit Ellen White um það sem hún kallar hættulega villutrú. Frumherjarnir trúðu að Jesú átti sér tilvist áður en hann kom í heiminn en þeir trúðu því líka að af því að Jesús er eingetinn sonur Guðs að þá átti hann sér byrjun. Sú byrjun trúðu þeir að var áður en alheimurinn varð til því að þeir trúðu að Jesú var með Guði í sköpun alheimsins. Ellen White gagnrýndi þá aldrei fyrir þessa trú enda voru greinar eftir greinar í aðal tímariti kirkjunnar á þeim tíma sem útskýrði þessa trú AÐvent kirkjunnar. Vandamálið sem Steinþór er að búa hérna er til að hann gerir að engu tenginguna milli föðurins og sonarins því hans afstaða er að Jesú er ekki alvöru sonur Guðs heldur aðeins titill sem ein af persónum guðdómsins tók að sér. 

Hérna er James White að útskýra hvernig Aðvent kirkjan skildi þetta:

"The Most Holy, containing the Ark of the ten commandments, was then opened for our Great High Priest to enter to make atonement for the cleansing of the Sanctuary. If we take the liberty to say there is not a literal Ark, containing the ten commandments in heaven, we may go only a step further and deny the literal City, and the literal Son of God. Certainly, Adventists should not choose the spiritual view, rather than the one we have presented. We see no middle ground to be taken."{Parable by James White, p. 16, Para. 1

Steinþór
Í Postulasögunni 5. kafla er okkur sagt að Heilagur Andi sé Guð, sem
ananías og Saffíra lugu að, sem síðan leiddi til dauða þeirra.

Einn af stærstu vandamálunum við málflutning Steinþórs er að hann virðist ekki vita hvað frumherjar Aðvent kirkjunnar trúðu og þar af leiðandi er málflutningur hans fullur strámannsrökum. Svona útskýrði E.J.Waggoner, einn þeirra sem kom með boðskap um réttlætingu fyrir trú til Aðvent kirkjunnar árið 1888.

“Finally, we know the Divine unity of the Father and the Son from the fact that both have the same Spirit. Paul, after saying that they that are in the flesh cannot please God, continues: “But ye are not in the flesh, but in the Spirit, if so be that the Spirit of God dwell in you. Now if any man have not the Spirit of Christ, he is none of his.” Rom. 8:9. Here we find that the Holy Spirit is both the Spirit of God and the Spirit of Christ.…” (E. J. Waggoner, 1890, Christ and His Righteousness, pp. 23, 24)

Guð og Jesús eru persónulega nálægir okkur í gegnum andann og þess vegna er Heilagur Andi ekki aðeins afl heldur gerir hann Guð og Jesús, persónulega nálægt okkur.

Hérna er vers sem mér finnst útskýra þetta mjög vel:

Galatabréfið 4
"6 En þar eð þið eruð börn, þá hefur Guð sent anda sonar síns í hjörtu okkar sem hrópar: „Abba, faðir!“

Hérna sjáum við Guð og það er andi sonar Guðs sem er í hjörtum barna Guðs og getum við ekki sagt með mikilli sannfæringu að sá andi er heilagur? Hvaða andi segir Biblían að er í hjörtum okkar? Andi sonar Guðs sem er heilagur ekki satt?

Hebreabréfið 1
Og aftur er hann leiðir hinn frumgetna inn í heimsbyggðina segir hann: Og allir englar Guðs skulu tilbiðja hann.

Steinþór vitnar í Hebreabréfið máli sínu til stuðnings en það er mjög áhugavert að Ellen White skrifar um atburð sem virðist vera atburður eins og Hebreabréfið er að fjalla um, hún skrifaði:

“The great Creator assembled the heavenly host, that he might in the presence of all the angels confer special honor upon his Son. The Son was seated on the throne with the Father, and the heavenly throng of holy angels was gathered around them. The Father then made known that it was ordained by himself that Christ should be equal with himself; so that wherever was the presence of his Son, it was as his own presence. His word was to be obeyed as readily as the word of the Father. His Son he had invested with authority to command the heavenly host.” (Ellen White, The Signs of the Times, January 9, 1879; also in Spirit of Prophecy, vol. 1, pp. 18, 19)

Ástæðan fyrir því að sonurinn er tilbeðinn er vegna þess að Guð, hinn mikli skapari gaf þá skipun að upphefja son sinn og að rödd sonar Hans er til jafns við Hann.

Hebreabréfið 1
8 en um soninn: Hásæti þitt, ó Guð, er um aldir alda, og sproti réttvísinnar er sproti ríkis þíns. Þú hefur elskað réttlæti og hatað ranglæti. Því hefur Guð, þinn Guð, smurt þig gleðinnar olíu fram yfir þína jafningja.

Steinþór heldur áfram að vitna í Hebreabréfið en virðist ekki átta sig á því að það sýnir að hann hefur rangt fyrir sér. Það fyrsta sem ber að skilja áður en maður getur skilið þessi vers í Hebreabréfinu er að í upprunalegu handritunum, að þá eru ekki litlir stafir og stórir stafir. Í okkar þýðingum höfum við "Guð" og við vitum að það er verið að tala um hinn eina sanna Guð og svo höfum við "guð" og við vitum að hérna er ekki verið að tala um hinn eina sanna Guð. En textinn sem er verið að þýða er alveg eins og það eru þýðendur sem eru að ákveða hvort um er að ræða Guð með stórum staf eða litlum og þeir gera það út frá samhenginu. Til dæmis þá í Jóhannesarguðspjalli, 10. kafla þá vitnar Jesús í Gamla Testamentið þar sem Guð kallar menn guði. Satan er líka kallaður guð þessa heims og þetta er alveg sama orðið og er notað fyrir Guð sjálfan en út frá samhenginu þá vitum við að það er ekki verið að tala um hinn eina sanna Guð. Með þessum skilningi þá getum við glímt við textann í Hebreabréfinu og það sem stendur strax upp úr er að Guð segist vera Guð sonarins, eitthvað sem Jesús segir líka í Jóhannesarguðspjalli 20. kafla, 17. vers. Hinn eini sanni Guð, hefur ekki Guð á meðan Jesús er stoltur að vera sonur Guðs og að hafa faðirinn sem hans Guð.

Hebreabréfið 1
Þú hefur elskað réttlæti og hatað ranglæti. Því hefur Guð, þinn Guð, smurt þig gleðinnar olíu fram yfir þína jafningja.

Steinþór reynir að setja þetta þannig fram að hérna er Guð að upphefja Jesú fram yfir Faðirinn og Heilagan Anda. Miklu eðlilegri leið til að skilja þetta er að hérna er verið að segja á annann hátt það sem er nýbúið að segja sem er að Jesús er upphafinn yfir englanna. Hið sama og Ellen White lýsti þar sem Guð útskýrir fyrir englunum að sonur Hans hefur sama vald og Hann sjálfur. Þegar Ellen White lýsir uppreisn Lúsífers þá er það einmitt þetta sem angraði Lúsífer, að einhver sem var eins og hann, var upphafinn og æðri honum. Hún skrifaði:

“All the angels were astir. Satan was warring against the government of God, because [he was] ambitious to exalt himself and UNWILLING TO SUBMIT TO THE AUTHORITY OF GOD’S SON, Heaven’s great commander.” (E.G. White, Spiritual Gifts, vol. 3, p. 37.1)

“There had been no change in the position or authority of Christ. Lucifer’s envy and misrepresentation and his claims to equality with Christ had made necessary a statement of the TRUE POSITION OF THE SON OF GOD; but THIS HAD BEEN THE SAME FROM THE BEGINNING. MANY OF THE ANGELS WERE, HOWEVER, BLINDED BY LUCIFER’S DECEPTIONS.” (Ellen G. White, Patriarchs and Prophets, p. 36, ‘Why was sin permitted?’)

Það er auðvelt að lesa ekki gaumgæfilega og missa af mikilvægum atriðum og eitt þannig hérna er að versið segir að vegna þess að Jesús elskaði réttlæti og hataði ranglæti, hefur Guð smurt hann gleðinnar olíu. Málið er nefnilega að þegar Jesús gerðist maður að þá setti hann sína eilífu tilvist í hættu því að ef að hann hefði syndgað, þá var hans tilvist í hættu. Ellen White útskýrir þetta svona:

"Who can estimate the value of a soul? Go to Gethsemane, and there watch with Jesus through those long hours of anguish when he sweat as it were great drops of blood; look upon the Saviour uplifted on the cross; hear that despairing cry, "My God, My God, why hast thou forsaken me?" Look upon that wounded head, the pierced side, the marred feet. REMEMBER CHRIST RISKED ALL; "tempted like as we are," HE STAKED EVEN HIS OWN ETERNAL EXISTENCE upon the issue of the conflict. Heaven itself was imperiled for our redemption. At the foot of the cross, remembering that for one sinner Jesus would have yielded up his life, we may estimate the value of a soul." {GCB, December 1, 1895 par. 22}

Út frá Þrenningunni þá er alveg ómögulegt að sjá hvernig tilvist eins af persónum Guðs gæti hætt að vera til enda er það afstaða allra guðfræðinga sem ég veit um sem trúa á Þrenninguna en Ellen White endurtók þetta oftar en einu sinni, að til að bjarga mannkyninu, þá var tilvist Jesú í hættu. Enn fremur skrifar hún að aðeins ein vera í alheiminum gat bjargað mannkyninu sem er erfitt að samræma Þrenningunni því út frá henni hefði hvaða persóna Guðs geta orðið maður og dáið fyrir syndir mannkyns. En ef við reynum að skilja þetta út frá trú frumherjanna þá gat Guð ekki gert þetta því að Guð einn hefur ódauðleika og er uppspretta alls. Englarnir gátu heldur ekki borgað syndargjaldið því að aðeins einhver jafn Guði gat borgað þetta gjald, þannig er sonur Guðs, sá eini sem gat bjargað mannkyninu. 

“In all the universe there was BUT ONE WHO COULD, in behalf of man, satisfy its claims. Since the divine law is as sacred as God Himself, ONLY ONE EQUAL WITH GOD could make atonement for its transgression.” — Ellen G. White, Signs of the times, 4th November 1908, ‘When sin entered’, see also, Patriarchs and Prophets, page 63, ‘The Plan of Redemption’)

Ellen White
Satan hefur lagt sérstaka áherslu á það að leiða menn til þess að skyggnast inn í leyndardóma Guðdómsins og láta sér ekki nægja það sem Guð hefur opinberað í Orði sínu. Þannig hefur Satan náð miklum árangri - The Temptation and fall

Steinþór
Guð skapaði heiminn, hver sem hann var af þessum þremur. En svo segir hann að andinn, Heilagur Andi, eða andi Guðs, var á sveif yfir vötnunum, þarna voru þeir tveir komnir. 

Enginn gyðingur sem las Gamla Testamentið datt í hug að þegar hann las að andi Guðs sveif yfir vötnunum að um væri að ræða annan guð, að þarna væri kominn annar guð eða önnur persóna sem er líka Guð. Tökum t.d. vers í Sálmunum:

Sálmarnir 139
7 Hvert get ég farið frá anda þínum, hvert flúið frá augliti þínu?
8Þótt ég stigi upp í himininn, þá ertu þar, þótt ég gerði undirheima að hvílu minni, þá ertu einnig þar.

Guð er persónuleg vera og eins og Ellen White sá í sinni sýn þá hefur Guð form en með anda sínum getur Guð verið alls staðar. En hvað þá með Jesús? Ellen White skrifaði eftirfarandi:

“The Father gave his Spirit without measure to his Son, and we also may partake of its fulness.” — (Ellen G. White, Review and Herald, November 5, 1908)

Eins og frumherjar Aðvent kirkjunnar truðu, þá er það í gegnum anda Guðs sem faðirinn og sonurinn eru öllum nálægir og vinna sitt verk á jörðinni.

Ég læt þetta duga, Steinþór kom inn á margt en ég varð að velja og hafna, hverju ég ætti að svara. Vonandi heldur fólk áfram að læra um Guð og son Hans því eins og Jesús sagði: "3 En það er hið eilífa líf að þekkja þig, hinn eina sanna Guð, og þann sem þú sendir, Jesú Krist." - Jóhannesarguðspjall 17