Sannleikurinn og umburðarlyndi

Þetta er áframhald af hugleiðingum sem koma fram í þessari grein: Ræður þú við sannleikann?

 

Flest trúarbrögð hafa einhverjar trúarsetningar sem eru sannar þá geta ekki öll trúarbrögð verið sönn því þau kenna mismunandi hluti; þau kenna andstæður. Svo það er óneitanleg staðreynd að sumar trúarlegar hugmyndir fólks eru rangar.  En af einhverjum ástæðum þá á maður ekki að segja það í dag. Að segja að trúarhugmyndir einhvers eru rangar er talið merki um skort á umburðarlindi. En hvenær byrjaði umburðarlindi að þýða að maður mætti ekki gagnrýna trúarlegu skoðanir annara? Er ekki málið með umburðarlindi að þú umberir skoðanir sem þú ert ekki sammála? Fólk má hafa þær og í friði ef það vill frið frá þér og þinni gagnrýni en málfrelsi og trúfrelsi veitir okkur rétt til að trúa því sem við viljum og gagnrýna það sem við viljum. 

Umburðarlindi er að láta þá í friði sem hafa aðrar skoðanir en þú og ekki traðka á þeirra rétt af því þeir hafa aðrar skoðanir en þú.

 

Athugasemdir

[Sigmar (IP-tala skráð) 17.6.2008 kl. 15:18]

Það er ypsilon í umburðarlyndi ;)

[Mofi, 17.6.2008 kl. 16:54]

Takk fyrir Sigmar :)

[Inga Helgadóttir (IP-tala skráð) 17.6.2008 kl. 23:06]

Þetta er góð spurning Mofi.  Ræður þú við sannleikann?  Þú veist hvernig spurningin um sannleikann og umburðarlyndi horfir við mér.

[Mofi, 18.6.2008 kl. 09:19]

Jú, mikið rétt. Ég aftur á móti hef séð það í öðrum og upplifað það sjálfur að öðlast meira umburðarlindi svo ég er ekki sammála að maður annað hvort er umburðarlindur eða ekki. Ég hef þá trú að það sem við viljum getur náð yfirhöndinni á því sem við vitum að er vont í eðli okkar.