DNA finnst í fornum risaeðlu beinum

Í núna 15 ár þá hefur Dr Mary Schweitzer verið að valda titringi í heimi þróunarsinna með uppgvötunum á mjúkum vefjum í risaeðlu beinum.  Meðal þessara uppgvötana þá hafa verið blóð frumur, æðar og prótein eins og collagen.  En þegar við mælum hve hratt þessi efni hrörna þá gætu þau aldrei enst í 65 miljón ár sem er tíminn sem þróunarsinna trúa að risaeðlur dóu út.  Jafnvel þegar þessi efni eru geymd við frostmark þá samt hrörna þau of hratt fyrir þessa trú þróunarsinna en hvað þá í miklu heitara loftslagi sem risaeðlurnar eiga að hafa lifað í.  Eins og Mary sagði sjálf í vinsælum sjónvarpsþætti:

Schweitzer, M., Nova Science Now, May 2009, cross.tv/21726
When you think about it, the laws of chemistry and biology and everything else that we know say that it should be gone, it should be degraded completely

Einnig sagði hún í útgefni vísindagrein þetta:

Schweitzer, M.H., et al., Analyses of soft tissue from Tyrannosaurus rex suggest the presence of protein, Science 316(5822):277–280, 2007
The presence of original molecular components is not predicted for fossils older than a million years, and the discovery of collagen in this well-preserved dinosaur supports the use of actualistic conditions to formulate molecular degradation rates and models, rather than relying on theoretical or experimental extrapolations derived from conditions that do not occur in nature

Mary Schweitzer má eiga það að hún vandar sig eins og kom fram þegar hún fjallaði um hve erfitt hún átti með að trúa sínum augum:

Schweitzer, cited in Science 307:1852, 25 March 2005
“It was totally shocking,” Schweitzer says. “I didn’t believe it until we’d done it 17 times.”

Það er frekar fyndið að sjá þróunarsinna standa andspænis gögnum sem passa ekki við þeirra trú.  Aðrir þróunarsinnar áttuðu sig á því hvað þetta gæti þýtt fyrir öll þeirra miljóna ár og reyndu að afsaka það sem fannst sem eitthvað annað en þær lífrænu leifar sem Schweitzer sagðist hafa fundið en öllum þannig vangaveltum hefur verið svarað ýtarlega.  

Nýlegri rannsóknir Schweitzer gera vandamálið ennþá verra fyrir þá sem reyna að halda í trúnna á miljónir ára. Í þessu tilfelli rannsakaði hún tvær risaeðlur, hina frægu "Tyrannosaurus rex ( MOR 112510 ) og stóra risaeðlu sem kallast "Brachylophosaurus canadensis ( MOR 2598 ). 

Meðal þess sem fannst voru próteinin "actin" og "tubulin", þessi prótein fundust í báðum risaeðlunum og eru sömu prótein og finnast í strútum og krókódílum. Þau finnast ekki í bakteríum svo það útilokar að þetta er vegna mengunar.

Vandamálið fyrir þróunarsinna endurspeglast vel í þeirra eigin orðum þegar þeir spyrja sig:

Classification code—Museum of the Rockies
Cells are usually completely degraded soon after the death of the organism, so how could ‘bone cells’ and the molecules that comprise them persist in Mesozoic [evolutionary dino-age] bone?

Þetta er allt mjög eðlilegt út frá sköpun þar sem þessi dýr dóu í flóðinu eða eftir það fyrir aðeins nokkrum þúsundum árum síðan en þetta passar engan veginn við miljónir ár.

En þetta versnar bara enn meira fyrir þróunarsinnana því það fannst líka DNA í þessum risaeðlum. Hérna fjallar einn vísindamaður um rannsóknir á varðveislu DNA.

Newly discovered DNA repair mechanism, Science News, sciencedaily.com, 5 October 2010
“There is a general belief that DNA is ‘rock solid’—extremely stable,” says Brandt Eichman, associate professor of biological sciences at Vanderbilt, who directed the project. “Actually DNA is highly reactive.”
On a good day about one million bases in the DNA in a human cell are damaged. These lesions are caused by a combination of normal chemical activity within the cell and exposure to radiation and toxins coming from environmental sources including cigarette smoke, grilled foods and industrial wastes

Enn frekar varðandi hve lengi DNA getur varðveist:

Allentoft, M.E. et al., The half-life of DNA in bone: measuring decay kinetics in 158 dated fossils, Proc. Royal Society B 279(1748):4724-4733,7 December 2012 | doi:10.1098/rspb.2012.1745
However, even under the best preservation conditions at –5°C, our model predicts that no intact bonds (average length = 1 bp [base pair]) will remain in the DNA ‘strand’ after 6.8 Myr. This displays the extreme improbability of being able to amplify a 174 bp DNA fragment from an 80–85 Myr old Cretaceous bone.

Schweitzer og hennar samstarfsmenn fundu DNA á þrjá mismunandi vegu og möguleikar á mengun eiga ekki að vera fyrir hendi. 

Hérna fáum við að sjá áhrif trúar andspænis gögnum en við sjáum það í þessum orðum Schweitzer:

Mary Schweitzer
It was exactly like looking at a slice of modern bone. But of course, I couldn’t believe it. I said to the lab technician: “The bones are, after all, 65 million years old. How could blood cells survive that long?

Þetta er alveg magnað!  Svona afneitun minnir mig á þessa sögu hérna:

Many years ago, there was a medical student working in the Psychiatric Emergency Room. Her patient came in floridly psychotic, claiming that he was a zombie who was raised from the dead. After the medical student sat down with the patient to listen to his entire crazy story, she asked the patient, “Do zombies bleed?” The patient thought about it for a moment, then replied, “No. We’re dead. Of course we don’t bleed.” The medical student then put an IV into the patient’s arm, which drew a few drops of blood. She waited for the patient’s response, expecting a realization that he was in fact human. “Huh,” the patient said, “I guess zombies do bleed.”

Svona svo sem upplifi ég þróunarsinna daginn út og inn, staðreyndir eru bara gagnslausar gegn þeirra ofurtrú.  Eðlilegasta útskýringin er að þessi bein eru ekki svona gömul enda rökin fyrir því að þau eru mjög gömul mjög veik og hvíla á stórum hluta á þróunarkenningunni sjálfri.

Meira hérna: DNA and bone cells found in dinosaur bone

Athugasemdir

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 25.12.2012 kl. 21:55]

Það má athuga aldur beinanna með ísótopamælingu.

sjá 

http://is.wikipedia.org/wiki/C-14_aldursgreining

[Mofi, 26.12.2012 kl. 18:18]

Þróunarsinnar eru ekki beint hrifnir af því að reyna að nota C-14 aðferð á svona bein því að ef að þau eru virkilega eldri en 100.000 ára þá væri ekkert C-14 í beinunum en ef það mælist C-14 þá bendir það mjög sterklega til þess að aldurinn er minni en 100.000 ár.