Hvernig urðu fjölfrömungar til?

Hvernig gátu frumur sem höfðu aðlagast að því að lifa af sem einstaklingar "lært" að vinna saman og sérhæfa sig  ( þar á meðal forritaðan frumu dauða fyrir margra þeirra ) til að geta búið til flóknar plöntur og dýr?

Hérna er meira um þetta efni: Evolution of multicellularity: what is required?

 

Athugasemdir

[Jón Ragnarsson, 1.2.2012 kl. 14:57]

Hér er smá grein um þetta: 

http://techie-buzz.com/science/yeast-multi-cellular-evolution.html

[Mofi, 1.2.2012 kl. 15:43]

Takk fyrir þetta, mjög fróðlegt. Hérna var bútur sem skiptir miklu máli varðandi spurninguna sem ég setti fram:

http://techie-buzz.com/science/yeast-multi-cellular-evolution.html
Cells have an inherent program designed to ensure that they have a tendency to die. Apoptosis is the term used to describe this kind of programmed cell death. It occurs in multi-cellular organisms and is to the advantage of the living organism. How this program evolved in single-celled organisms before they clump up to form multi-cellular organisms is a major question. As Ratcliff puts it nicely, a clump is not really multi-cellular

Ég er nokkuð viss um að þeir voru ekki að halda því fram að þetta forrit sem lætur frumur deyja hafi ekki þróast þarna fyrir framan augunum á þeim og að þetta er ennþá risastór spurning hvernig þessi forritunarkóði gat orðið til.

Síðan enn frekar þá sýndi tilraunin fram á að þessar forritunar upplýsingar voru þegar til í þessum frumum:

After a certain size of the cluster, cells started to die off – as if the program for apoptosis had been switched on! This was the onset of true multi-cellularity.

Höfundur þessarar greinar virðist láta sem svo að þarna sáu menn einfrömung þróast yfir í að vera fjölfrömung sem mér finnst vægast sagt ekki rétt. Miklu frekar að frumurnar sem þeir notuðu í tilraununum höfðu þessa eiginleika fyrir og það einfaldlega kveiknaði á þeim við réttu skilyrðin.

Ég gleymdi að setja þennan link við greinina sem útskýrir öll þau vandamál sem þarna þarf að leysa: http://creation.com/multicellularity