Af hverju talar Guð ekki bara beint til okkar?

Þegar Jehóva talaði beint til Ísraels þegar Hann gaf þeim boðorðin tíu og Biblían segir að fólkið hefði orðið svo óttaslegið við það að það grátbað Móse um að byðja Guð um að tala ekki þannig til þeirra.

2. Mósebók 20:18-19
Allt fólkið heyrði og sá reiðarþrumurnar og eldingarnar og lúðurþytinn og fjallið rjúkandi. Og er fólkið sá þetta, skelfdust þeir og stóðu langt í burtu.
Þeir sögðu þá við Móse: "Tala þú við oss og vér skulum hlýða, en lát ekki Guð tala við oss, að vér deyjum ekki."

Í Matteusarguðspjalli 17. kafla lesum við að þegar Guð talaði þá urðu lærisveinarnir dauðskelkaðir

Matteusarguðspjall 17:5-6
Meðan hann var enn að tala, skyggði yfir þá bjart ský, og rödd úr skýinu sagði: "Þessi er minn elskaði sonur, sem ég hef velþóknun á. Hlýðið á hann!"
Þegar lærisveinarnir heyrðu þetta, féllu þeir fram á ásjónur sínar og hræddust mjög.

Það er eðlilegt að velta því fyrir sér hvort að Guð hefði ekki getað hvíslað svo að þeir hefðu ekki orðið svona hræddir en kannski var Guð að hvísla. Kannski ef að Guð hafði talað lægra þá hefðu þeir ekki vitað að Guð væri að tala eða kannski vildi Guð að fólkið  yrði hrætt til að það gæfi orðum Hans gaum.

Í visku sinni valdi Guð menn til að boða fagnaðarerindið þannig að við að kynnast Guði sem persónu í gegnum sköpunarverkið, gegnum Biblíuna og í gegnum fagnaðarerindið og þannig valið hvort við vildum eiga samfélag við Hann, alveg óþvingað.

1 Kórintubréf 1:21-24
Því þar eð heimurinn með speki sinni þekkti ekki Guð í speki hans, þóknaðist Guði að frelsa þá, er trúa, með heimsku prédikunarinnar. 
Gyðingar heimta tákn, og Grikkir leita að speki, en vér prédikum Krist krossfestan, Gyðingum hneyksli og heiðingjum heimsku, en hinum kölluðu, bæði Gyðingum og Grikkjum, Krist, kraft Guðs og speki Guðs.

Sonur Guðs varð að manni til að ná til mannkyns, kom niður á okkar plan til að  ná til okkar. Með speki kærleikans sem hefur marg oft í augum heimsins verið heimska. Heimska að elska þá sem hata þig, heimska að fyrirgefa þeim sem gera þér mein, heimska að gera þeim gott sem ofsækja þig. Minn náttúrulegi maður á erfitt með að tileinka mér þessa speki Guðs því hún passar ekki við manns náttúrulegu langanir en í gegnum árin hef ég uppgvötað viskuna í speki Guðs. Ég segi eins og Páll í Rómverjabréfinu:

Rómverjabréfið 7:22-23
Innra með mér hef ég mætur á lögmáli Guðs, en ég sé annað lögmál í limum mínum, sem berst á móti lögmáli hugar míns og hertekur mig undir lögmál syndarinnar í limum mínum.

Um allan heim er til fólk sem upplifir nærveru Guðs og enn aðrir að Guð tali til sín; ekki upphátt heldur á alls konar vegu. Sumir upplifa að Guð tali til sín í gegnum fegurð náttúrunnar, aðrir fá eitthvað á tilfinninguna eða hugmynd sem þeir trúa að sé frá Guði. Enn aðrir fá drauma frá Guði og aðrir fá sýnir þó slíkt sé miklu fátíðara og einnig þarna inn á milli úlfar í sauðagæru eins og hinn alræmdi Benny Hinn.

Þegar kemur að því að fá áheyrn Guðs eða að Hann tali til manns þá er gott að vera ekki fullur af sjálfum sér. Líta ekki of stórt á sjálfan sig. Að muna eftir því að við erum eins og rykkorn á örlítilli plánetu sem ferðast um óravíddir alheimsins. Ef þú vilt ná tali af forseta Bandaríkjanna þá er frekar ólíklegt að hann komi hlaupandi til þín þegar þér hentar, þegar þér dettur í hug að þig langi til að segja eitthvað við hann.  

Hve miklu meira á þetta við skapara himins og jarðar?  

Það er samt til leið til að nálgast Guð og það er að iðrast synda sinna, treysta frelsaranum og þess sem Hann gerði fyrir okkur á krossinum og síðan leita Guðs í gegnum bæn og orð Hans, Biblíuna. Þín eilífu örlög velta á því að gera þetta svo þetta á að fá algjöran forgang.