Spádómur Biblíunnar um Rómarveldi

Í kringum 500 fyrir Krist þá var Hebrea að nafni Daníel sem bjó í Babelón.  Guð ákvað að upplýsa mannkynið um framtíð stórvelda þess tíma alveg fram á okkar daga svo að við gætum verið viss um að síðasti parturinn af þessum spádómi mun líka rætast en það er að Guð setur á stofn sitt eigið ríki sem mun vara að eilífu.

Í Daníel 2 lesum við að Nebúkadnesar, konungur Babílónar dreymdi draum sem hann gat ekki munað en hann var alveg viss um það að draumurinn hafi verið mjög mikilvægur.  Í gegnum röð atburða þá var það maður að nafni Daníel sem með hjálp Guðs gat sagt konginum hver draumurinn var og hvað draumurinn þýddi.

Við finnum þessa sögu í Daníels bók í Gamla Testamentinu og hérna eru versin sem lýsa draumnum og þýðing Daníels á draumnum:

Daníel 2
²⁴Daníel fór þessu næst til Arjóks, sem konungur hafði sett til að taka vitringana í Babýlon af lífi, og sagði við hann: „Þú skalt ekki taka vitringana í Babýlon af lífi. Farðu með mig til konungs og ég mun ráða drauminn fyrir hann.“
²⁵Og Arjók leiddi Daníel tafarlaust fyrir konung og sagði: „Ég fann mann meðal herleiddu mannanna frá Júda, sem getur sagt konungi merkingu draumsins.“
²⁶Konungur sagði við Daníel sem kallaður var Beltsasar: „Getur þú sagt mér hver sá draumur var sem mig dreymdi og hvað hann merkir?“
²⁷Daníel svaraði konungi: „Það er ofviða öllum vitringum, særingamönnum, galdramönnum og spásagnamönnum að opinbera konungi leyndardóm þann sem hann spyr um. ²⁸En á himnum er sá Guð sem opinberar leynda hluti og hann hefur nú boðað þér, Nebúkadnesar konungur, hvað verða muni á hinum síðustu dögum. Þetta er draumurinn og sýnirnar sem komu þér í hug í rekkju þinni:
²⁹Konungur, þegar þú hvíldir í rekkjunni hvarflaði hugur þinn að því hversu fara mundi á ókomnum tíma. Og hann, sem opinberar leynda hluti, sýndi þér hvað í vændum er. ³⁰En um mig er það að segja að ekki er það vegna neinnar visku sem mér er gefin fram yfir aðra þá menn sem nú lifa að mér hefur opinberast þessi leyndardómur, heldur skyldi ráðning draumsins gefin þér, konungur, svo að þér yrðu hugsanir hjarta þíns ljósar.
³¹Þú horfðir fram fyrir þig, konungur, og við þér blasti risastórt líkneski. Líkneskið var feikistórt og stafaði af því skærum bjarma. Það var ógurlegt ásýndum þar sem það stóð frammi fyrir þér. ³²Höfuð líkneskisins var úr skíragulli, brjóst og armleggir úr silfri en kviður og lendar úr eir, ³³fótleggirnir úr járni en fæturnir að hluta úr járni og að hluta úr leir.
³⁴Meðan þú horfðir á losnaði steinn nokkur án þess að mannshönd kæmi þar nærri. Hann lenti á fótum líkneskisins, gerðum úr járni og leir, og mölvaði þá. ³⁵Þá molnaði niður allt í senn, járn, leir, eir, silfur og gull og fór sem hismi á þreskivelli um sumar. Vindurinn feykti því burt svo að þess sá ekki framar stað. Steinninn, sem lenti á líkneskinu, varð hins vegar að stóru fjalli sem þakti alla jörðina.
³⁶Þetta var draumurinn. Nú segi ég þér merkingu hans, konungur.
³⁷Þú, konungur, ert konungur konunganna og þér hefur Guð himnanna veitt konungdóm, vald, mátt og tign. ³⁸Þér hefur hann selt mennina á vald hvar sem þeir búa, dýr merkurinnar og fugla himinsins og látið þig drottna yfir þessu öllu. Þú ert gullhöfuðið. ³⁹En eftir þinn dag mun hefjast upp annað konungsríki, valdaminna en þitt og á eftir því þriðja ríkið, eirríkið sem mun drottna yfir veröldinni allri. ⁴⁰Þá mun magnast upp fjórða ríkið, sterkt sem járn. Járn sneiðir sundur og brytjar alla aðra hluti og eins og járnið sneiðir sundur, eins mun þetta ríki brytja og sundurlima öll hin ríkin. ⁴¹Fætur sástu og tær sem voru að hluta úr efni leirkerasmiðs en að hluta úr járni. Það boðar að ríkið mun klofna. Það mun þó varðveita að nokkru styrk járnsins því að þú sást að leirinn var blandinn járni. ⁴²Tærnar á fótunum voru að hluta úr járni og að hluta úr leir og eftir því verður það ríki öflugt að nokkru en máttlítið að nokkru. ⁴³Þú sást að járni var blandað í leirinn. Það merkir að giftingar leiða til samrunans en ekki til samlögunar fremur en að járn og leir blandist saman.
⁴⁴Á dögum þessara konunga mun Guð himnanna magna upp ríki sem aldrei mun hrynja og ekki verða selt annarri þjóð í hendur. Það mun eyða öllum þessum ríkjum og gera þau að engu en standa sjálft að eilífu. ⁴⁵Það er steinninn sem þú sást losna úr fjallinu, án þess að nokkur mannshönd kæmi nærri, og mölvaði jafnt járn sem eir, leir, silfur og gull. Mikill er sá Guð sem nú hefur birt konungi það sem í vændum er. Draumurinn er sannur og ráðning hans ótvíræð.“
⁴⁶Nebúkadnesar konungur féll þá fram á ásjónu sína, laut Daníel og bauð að fórna honum matfórn og reykjarfórn. ⁴⁷Og konungur sagði við Daníel: „Vissulega er Guð ykkar guð guðanna og konungur konunganna. Og leynda hluti opinberar hann fyrst þér tókst að ráða þennan leyndardóm.“ 

Það sem við fáum að sjá þarna er stytta sem er skipt upp í mismunandi hluta. Hver hluti er úr sérstökum málmi sem táknar mismunandi stórveldi á jörðinni.  Daníel tekur fram að Babílón er fyrsta ríkið en eftir það kæmi annað sem er táknað með handleggjum og brjósti úr silfri. Við vitum út frá mannkynssögunni að ríkið sem sigraði Babelón voru Medar og Persar. Eftir það kæmi annað ríki sem táknað er með lendum úr eir ( brons ) og við vitum að Grikkland sigraði Meda og Persa. Síðasta ríkið er táknað með járn leggjum en við vitum að Rómarveldi sigraði Grikkland og tók við sem heimsveldi sem teygði sig að því við vitum núna, allt til Japans.

Núna kemur það sem er virkilega áhugavert en það er að spádómurinn segir að Rómarveldi yrði ekki sigrað af öðru ríki heldur myndi það skiptast upp í smærri ríki og það er táknað með fótum þar sem járn er blandað með leir.  Þetta rættist þegar Rómarveldi sundraðist og varð að því sem við köllum í dag Evrópu.   Spádómurinn tekur sérstaklega fram að menn munu reyna að nota giftingar til að sameina þetta veldi en það myndi aldrei takast. Við vitum frá mannkynssögunni að kongar Evrópu reyndu hvað þeir gátu að sameina Evrópa með t.d. giftingum en það gékk ekki.  Menn síðan eins og Napóleon og Hitler reyndu að sameina Evrópu en þeim tókst það ekki.

Síðan segir spádómurinn að á tímum Evrópu mun Guð setja á stofn sitt eigið ríki sem verður eilíft ríki.

Í áttunda kafla Daníels bókar er fjallað um aðra sýn sem Daníel fékk og þar eru tvö af þessum ríkjum nefnd á nafn, Medar og Persar og síðan Grikkland. Með því að bera saman lýsingarnar milli annars kafla Daníels, sjöunda og áttunda er hægt að tengja þetta auðveldlega saman.

Hérna er fyrirlestur um þetta sama efni en farið miklu ýtarlegra í það.

 

Rómverskar minjar finnast í Japan