Kumbaravogur var fyrirmyndar staður

Mér finnst leitt að heyra þessa neikvæðu athugasemdir varðandi Kumbaravog.  Frænka mín heitin var forstöðukonan á Kumbaravogi og helgaði líf sitt staðnum og börnunum sem bjuggu þar. Ég var heilmikið þarna þegar ég var að alast upp og mörg þeirra barna sem þau hjónin tóku að sér voru alveg jafn mikið fjölskylda mín eins og þeirra raunverulegu börn. Í dag lít ég ennþá á þau sem frænda og frænkur.

Auðvitað var staðurinn ekki fullkominn, aðeins venjulegt fólk að reyna að sitt besta og því miður kom atvik upp þar maður sem var gestur nýtti sér traust hjónanna og náði að misnota barn á staðnum en um leið og það komst upp var hann bannaður af staðnum.

Margir af þeim sem ólust upp hafa skrifað greinar í blöðin til að verja heimilið þeirra á Kumbaravogi en einhvern veginn er alltaf fókusinn á hið neikvæða og hið jákvæða við Kumbaravog kemur varla fram.  Hérna gerði einn bloggarinn grein fyrir þessu líka, sjá: Kumbaravogur -- vin eða víti?

 

Jóhanna biðst afsökunar

Athugasemdir

[Sveinn Þórhallsson, 9.9.2009 kl. 10:48]

Þetta eru leiðinleg mál og það er sjálfsagt rétt hjá þér að yfirleitt hafi gott starf eitt verið unnið þarna með krökkunum.

Það er hins vegar fullkomlega eðlilegt að biðja þá afsökunar sem lentu í þessu og reyna með einhverjum hætti að bæta þeim það, þó það sé aldrei hægt að gera það með fullnægjandi hætti.

Heimurinn virkar bara þannig að aðeins eitt feilspor, ein mistök, geta eyðilagt margra ára óflekkað orðspor góðs fólks.

Ef ég tala fyrir sjálfan mig, þá segi ég sem betur fer.

Rétt eins og þú segir sjálfur sleppir dómari þér ekki við refsingu eftir að hafa brotið af þér af því að þú ert líka búinn að gera svona og svona góða hluti.  Það breytir ekki þeirri staðreynd að þú braust af þér.

Sama segirðu jafnframt um gvuð á dómsdegi.

Hér er sama lögmálið í gildi.  Það skiptir ekki máli hversu góðir hlutir áttu sér stað á Kumbaravogi þegar menn rannsaka svona mál sem átti sér stað þar.  Þessir góðu hlutir breyta engu þar um.

[Einar Þór, 9.9.2009 kl. 10:52]

Svosem sammála bæði þér og Sveini hér að ofan, en hnaut samt um setninguna: 

maður sem var gestur nýtti sér traust hjónanna og náði að misnota barn á staðnum en um leið og það komst upp var hann bannaður af staðnum.

Nú veit ég ekki hvenær þetta gerðist og geri mér þarafleiðandi ekki almennilega grein fyrir tíðarandanum sem þá ríkti, en miðað við nútímann hefði að sjálfsögðu átt að kalla til lögreglu og barnavernd.

[Mofi, 9.9.2009 kl. 11:34]

Sveinn, ég var aðeins að benda á að þarna er þetta látið hljóma eins og þetta hafi verið slæmur staður, rekinn af slæmu fólki og mér finnst sá hljómur mjög rangur.

Einar Þór, það er óneitanlega eitthvað sem er mjög gagnrýnisvert en samfélagið var dáldið svona. Menn vissu ekki alveg hvernig átti að glíma við svona mál.

[Cicero (IP-tala skráð) 9.9.2009 kl. 23:40]

Þarf í alvöru einhvern sérstakan tíðaranda til að sjá að það þarf að gera eitthvað þegar menn misnota börn á þennan hátt... er ekki líklegra að viðeigandi yfirvöld hafi ekki verið kölluð til vegna hræðslu við afleiðingarnar sem það hefði fyrir staðinn?

Og réttur barnsins þar með svívirtur

[Mofi, 10.9.2009 kl. 11:01]

Cicero, þetta gerðist fyrir mörgum áratugum og ég þekki ekki þá sögu nógu vel.

[Áslaug Herdís Brynjarsdóttir (IP-tala skráð) 10.9.2009 kl. 17:27]

Mofi ég skal segja þér það að ég rak heimili fyrir unglingsstúlkur á vegum Barnaverndarstofu í 10 ár, þetta var mitt heimili og þangað komu gestir og ættingjar í heimsókn, sem maður mundi aldrei trúa neinu illi upp á. Við hjónin lögðum líf okkar og sál í þetta starf eins og ég veit að hjónin á Kumbaravogi gerðu líka. En við sem vinnum svona vinnu erum alveg berskjölduð, við eigum mannorð okkar undir þessum einstaklingum, sem oft á tíðum eru mjög veikir einstaklingar, sem svífast einskis til þess að koma sér undan vistun. En auðvita kom upp sorglegur atburður á Kumbaravogi, atburður sem því miður getur komið upp hvar sem er og þeir einstaklingar eiga samúð okkar alla. En að alhæfa að farið hafi verið farið illa með börnin þarna er mjög rangt. Ég kynntist ungum manni í gegnum mitt starf sem hafði verið á Kumbaravogi sem barn og unglingur og hann leit á þau hjónin sem sína foreldra. En því miður er nú staðan hjá okkur sem höfum unnið við svona heimili mjög slæm, við erum bundin þagnareyði og er barnið/unglingurinn látin njóta vafans þegar umfjöllunin lendir í fjölmiðlum.

[Mofi, 11.9.2009 kl. 13:27]

Áslaug, takk fyrir að deila þessu með mér. Það er mjög svekkjandi þegar fólk virkilega helgar líf sitt í að hjálpa öðrum er síðan rakkað niður af því að eitthvað fór miður. Það þarf að gera stóran greinarmun á milli vondri meðferð, vanrækslu og það að eitthvað kom upp á.

Kær kveðja og vonandi fer þetta allt saman vel.

[halkatla, 13.9.2009 kl. 11:03]

það er einsog sé verið að lýsa tveimur mjög ÓLÍKUM stöðum og veruleikum á þessum Kumbaravogi, bæði er eflaust rétt en það er mjög erfitt að skilja þetta. Það eru til skjöl sem sanna að viðbjóðslegt viðhorf til einhverra barna var viðhaft af forstöðuaðila þarna og það er nóg til þess að gera manni ljóst að þeir sem urðu fyrir því eiga skilið síðbúið réttlæti - því að grunnurinn að kúguninni gegn þeim er þetta óásættanlega viðhorf SEM STJÓRNVÖLD VIÐURKENNDU, UMBÁRU OG HLÚÐU JAFNVEL AÐ!!! Okkur ber að fordæma mennina sem urðu til þess að gera líf þessara barna verra en þau áttu skilið, en það er mjög ömurlegt ef saklaust fólk dregst inní það líka vegna þekkingarskorts á aðstæðunum. Er það ekki bara svo að þetta var misjafnt eftir tímabilum eða voru þetta tvo aðskilin heimili - veist þú eitthvað meira um það Mofi?

[Mofi, 14.9.2009 kl. 10:06]

pirrhringur, ég veit ekki betur en þetta eru fáir einstaklingar sem komu úr ömurlegum aðstæðum og leið ekki vel þarna. Margir af þeim krökkum sem voru þarna á sama tíma hafa skrifað í blöðin þar sem þau verja þau hjónin sem tóku þessi börn að sér. Það segir sig sjálft að þegar þú ert með krakka hóp þar sem stór hópur kemur frá vandræða heimilum. Sömuleiðis spilar inn í að krakkar á þessum aldri vilja ekkert fara frá sínum foreldrum þó að ríkið hefur ákveðið að grípa inn í slæmar heimilis aðstæður. Í gegnum árin þá hefur megnið af þessum krökkum hisst á Kumbaravogi á jólunum til að hitta aftur þau hjónin ( að vísu aðeins Kristján eftir núna þar sem Hanna dó fyrir mörgum árum síðan ). Það fyrir mig segir frekar margt um hvernig tókst almennt til þó að einhverjum leið ekki vel þarna enda ekki hægt að gera öllum til geðs.

[Sveinn Þórhallsson, 14.9.2009 kl. 11:59]

Nei sama með Breiðavík, ekki satt Halldór?  Auðvitað leið ekki öllum vel þar, það er ekki hægt að gera öllum til geðs...

Ég vona að þú ætlist ekki til að tilfinningarök á borð við þessi sem þú kemur með eigi að hafa áhrif á rannsóknina?

[Mofi, 14.9.2009 kl. 13:14]

Sveinn, ég þekki ekki nógu vel til Breiðavíkur til að segja til um það. Ef að margir af þeim sem voru þar segja að þetta var til fyrirmyndar en sumum leið illa þarna þá er full ástæða til að hlusta á þeirra vitnisburð líka.