Báðir þessir kúrar eru óhollir

Þegar ég horfi á myndina þar sem bræðurnir tveir halda á sitthvorum disknum, þar sem hvor diskurinn inniheldur það sem viðkomandi mátti borða þá eru báðir diskarnir fullir af "mat" sem ég myndi ekki láta ofan í mig. 

Kolvetnislaus kúr og fitulaus kúr eru báðir stórfurðulegir. Líklegast stórhættulegir ef menn myndu gera þetta að langtíma lífsstíl.  Að taka út grænmeti og ávexti er í mínum augum bara ávísun á dauða. Að horfa aðeins á kaloríur og hvort maður grennist eða ekki er afar takmarkað. Miklu frekar vil ég setja vellíðan og heilsu sem markmiðið og vona að áhrifin eru líka að líta vel út, fallegri húð, missa kíló og svo framvegis en heilsan hlýtur að eiga heima í fyrsta sæti. Ég að minnsta kosti vil frekar vera feitur og lifandi en grannur og dauður.  Sem betur fer haldast heilsa og fegurð í hendur; að mínu mati að minnsta kosti.

Svo hver er lausnin?  Grænmeti, ávextir, hnetur og baunir auðvitað. Eden kúrinn, borða það sem Guð ætlaði okkur að borða í Eden.  Kolvetni er eins og bensín fyrir bíla svo það er orkan sem við þurfum og best að fá hana úr ávöxtum; líka hægt að fá hana úr kartöflum og hrísgrjónum en ávextir eru besti kolvetnisgjafinn.  Fólk sem lifir bara á ávöxtum borðar gífurlegt magn af þeim og er vanalega með innan við 5% líkamsfitu svo engin hætta að borða ávexti geri mann feitann.

Hérna er ein stelpa sem borðar bara ávexti að fjalla um þetta:

Enn fremur langar mig að benda á klippu úr Oprah þar sem hún fjallar um hjartasjúkdóma en eins og er þá deyja flestir úr hjartasjúkdómum, aðallega hjartaáföllum. Í Englandi þá deyja 74.000 manns árlega eða 200 á hverjum degi úr hjartasjúkdómum.

Úr 60 kílóum í 111 kíló

Hvort hafa betra siðferði, guðleysingjar eða kristnir?

Það er gaman að svona greinum þar sem fólk er að reyna að vera betri manneskjur.  Það sem margir vanrækja samt í svona er á hvaða grunni þeir eru að byggja á. Ef við erum aðeins dýr sem voru búin til af tilviljanakenndum stökkbreytingum og síðan náttúruvali þá gæti okkar hugmyndir um rétt og rangt gætu hafa þróast í nærri því hvað sem er.

Þetta er eitthvað sem Darwin áttaði sig á, hérna útskýrir hann það:

http://darwin-online.org.uk/Variorum/1866/1866-243-c-1860.html
It may be difficult, but we ought to admire the savage instinctive hatred of the queen-bee, which urges her to instantly destroy the young queens her daughters as soon as born, or to perish herself in the combat; for undoubtedly this is for the good of the community; and maternal love and maternal hatred, though the latter fortunately is most rare, is all the same to the inexorable principle of natural selection

Áður en ég ætla að bera saman nokkur dæmi þar sem ég tel að guðleysingjar hafa aðrað hugmyndir um siðferði en kristnir þá vil ég taka fram að mín trú er að allir hafa einhverja hugmyndir um rétt og rangt, allir hafa samvisku og lang flestir hafa löngun til að vera góðir einstaklingar.  Ég trúi að þetta komi frá Guði á meðan hinn týpíski guðleysingi telur þessar hugmyndir koma frá náttúrunni, þ.e.a.s. við þróuðumst svona.

Þannig að þetta er ekki að við þurfum að trúa á Guð til að vera góðir einstaklingar.

Svo, skoðum nokkur dæmi:

• Vændi - Þú skalt ekki drýgja hór.
• Líknarmorð - Þú skalt ekki myrða.
• Kynlíf fyrir hjónaband - þú skalt ekki drýgja hór, allt kynlíf utan hjónabands er skilgreint sem að drýgja hór.
• Drekka áfengi - ótal vers í Biblíunni sem vara við áfengi.
• Reykja - Þótt að Biblían fjalli ekki um reykingar eða hvað þá sterk eiturlyf þá talar Biblían um að líkami okkar er musteri Heilags Anda og við eigum að fara vel með líkamann.
• Hjálparstarf - Jesús sagði að það sem við gerum okkar minnstu bræðra, það gerum við Honum og þeir sem hjálpa ekki þeim sem eru í neyð að þeir munu ekki erfa himnaríki.
• Samkynhneigð
  Biblían, bæði í Nýja Testamentinu og því Gamla segja að samkynhneigð sé synd.

Guðleysingjar að ég best veit hafa ekki einhverja samræmda afstöðu til þessara atriða en ég er nokkuð viss um að í þessum málum þá eru þeir ósammála frekar mörgu á þessum lista.  Mig grunar að hjálparstarf sé það sem þeir eru sammála en flest annað er eitthvað sem mig grunar að þeir eru ósammála. Í gegnum aldirnar þá hafa menn haft alls konar hugmyndir um hvernig við getum ákvarðað hvað sé rétt og rangt. Eitt frægt dæmi er Niccolo Machiavelli  þar sem maður setur það sem sitt takmark að öðlast peninga og völd og þar sem það er takmarkið þá verður flest allt leyfilegt til að ná því takmarki.

Það sem ætti að vera á hreinu er að hvaða trú þú hefur, það hefur áhrif á hver þín afstaða er í mörgum siðferðislegum málum.

 

30 leiðir til að verða betri manneskja

Af hverju eru samkynhneigðir ofsóttir í löndum guðleysingja?

Í Rússlandi þá var  samkynhneigð glæpsamleg og á tímum nasista í Þýskalandi þá var samkynhneigð glæpsamleg.  Ef að samfélagið ákvarðar hvað sé rétt og hvað sé rangt, yfir hverju er þá fólk sem trúir ekki á Guð að kvarta yfir?  Hafa þessi lönd ekki rétt til að ákvarða rétt og rangt fyrir sjálft sig?

Hvaða bókstafshyggju fólk er síðan verið að tala um? Hvaða bókstafi?  Eru það þessir bókstafir sem fólk er að aðhyllast og komast að þeirri niðurstöðu að ofsækja fólk?

^{Matteusarguðspjall 5:43}
Þér hafið heyrt að sagt var: Þú skalt elska náunga þinn og hata óvin þinn. ⁴⁴En ég segi yður: Elskið óvini yðar og biðjið fyrir þeim sem ofsækja yður. ⁴⁵Þannig sýnið þér að þér eruð börn föður yðar á himnum er lætur sól sína renna upp yfir vonda sem góða og rigna yfir réttláta sem rangláta.

Þessi endalausa notkun á orðinu "bókstafshyggjumenn" til að búa til hatur á þeim sem taka mark á Biblíunni er frekar ógeðfeld.  

Biblían listar upp ótal syndir en kristnir ofsækja engan vegna þeirra, syndir eins og halda ekki hvíldardaginn, bölva, kynlíf fyrir hjónaband og margt fleira. Svo hvað er í gangi þegar ein synd er útvalin og allt í einu er í lagi að koma illa fram við fólk sem fremja þá synd?  Það er einfaldlega illska. Sama illska og er í guðleysingja löndum þar sem samkynhneigðir eru ofsóttir. Það er einfaldlega til fólk sem er illa innrætt.  Í þannig tilfellum þá getur góð trú haft góð áhrif á slíkt fólk en það er samt alltaf sama vandamál til staðar, það er verið að reyna að halda illsku í skefjum.  Hérna hefur guðleysi lítið upp á að bjóða eins og sagan hefur sannað. Hérna er gott dæmi um slíkt:

Richard Wurmbrand, Tortured for Christ (London: Hodder & Stoughton, 1967), p. 34
The cruelty of atheism is hard to believe when man has no faith in the reward of good or the punishment of evil. There is no reason to be human. There is no restraint from the depths of evil which is in man. The Communist torturers often said, ‘There is no God, no hereafter, no punishment for evil. We can do what we wish.’ I have heard one torturer even say, ‘I thank God, in whom I don’t believe, that I have lived to this hour when I can express all the evil in my heart.’ He expressed it in unbelievable brutality and torture inflected on prisoners

Ég sé ekki betur en til þess að hafa hugmyndafræðilegan grunn til þess að berjast gegn illsku þá þarf að vera til sannleikur sem skiptir máli, það þarf að vera staðall um hvað sé rétt og hvað sé rangt og að sá staðall komi frá einhverjum sem er ofar en samfélagið.

Trúboðar kynda undir ofsóknir

Siðferðis spurningar Óla Jóns

Í umræðunni sem skapaðist við greinina Hver ákveður hvað sé rétt og hvað sé rangt?  þá kom bloggarinn Óli Jón með nokkrar spurningar sem mér finnst vera þess virði að svara. Vildi líka ekki leiða hina umræðuna út í eitthvað allt annað svo hérna eru spurningarnar hans Óla og svo geri ég heiðarlega tilraun til að svara þeim.

Óli Jón
Hvort á maður að hata foreldra sína eða heiðra þá? Hvort á maður að fyrirgefa náunganum eða senda þrjár birnur til þess að slátra 42 ungmennum fyrir smá stríðni? Hvort á maður að hjálpa syndugu fólki eða drekkja því? Á maður að bjarga saklausum englum frá nauðgun með því að bjóða saklausar dætur sínar í staðinn? Hvenær á maður að fórna börnum sínum til þess að þóknast öðrum? Er í lagi að halda þræla eða ekki? Á maður að leiða fólk í freistni til illra verka eða reyna að koma í veg fyrir slíkt? Eiga börn í þriðja og fjórða ættlið að gjalda fyrir syndir feðra sinna?

Biblían eins og önnur alvöru bókmenntaverk er oft þung og erfið. Sumt getur virkað mótsagnakennt og annað illskiljanlegt eins og framandi algebra. En alveg eins og algebra sem var mjög framandi fyrst og tók hellings á að skilja og ná tökum á þá á hið sama við margt í Biblíunni, það þarf alvöru stúderingu til að skilja hana.

• Hvort á maður að hata foreldra sína eða heiðra þá?
  Þú getur heiðrað einhvern sem þú hatar. En þú ert að vitna í orð Jesú í Lúkas 14. Þegar maður hefur í huga að Jesús kenndi að við ættum að elska jafnvel óvini okkar þá rekur maður upp stór augu þegar maður rekst á þetta. En samhengið útskýrir hvað er þarna í gangi, Jesús heldur áfram og segir dæmisögu um mann sem fer í stríð án þess að meta kostnaðinn og áhættuna. Það sem Jesús er þarnna að fjalla um er hvað það getur kostað að gerast lærisveinn Hans, það gæti kostað þig fjölskyldu þína og vini. Orðið sem þarna er notað er líka notað í Biblíunni þannig að það þýðir "elska minna", meira um þetta hérna: http://www.apologeticspress.org/apcontent.aspx?category=6&article=781 
  
• Hvort á maður að fyrirgefa náunganum eða senda þrjár birnur til þess að slátra 42 ungmennum fyrir smá stríðni?
  Maður á að fyrirgefa náunga sínum.
   
• Hvort á maður að hjálpa syndugu fólki eða drekkja því?
  Hjálpa því.  Ef viðkomandi er að reyna að drepa þig þá er líklegast ekki hægt að ætlast til þess að þú setir þig í hættu til bjarga viðkomandi.
  
• Á maður að bjarga saklausum englum frá nauðgun með því að bjóða saklausar dætur sínar í staðinn?
  Þú gerir þér vonandi grein fyrir því að þegar Biblían segir frá atburðum þá er hún ekki að segja hvað sé rétt að gera eða rangt að gera; hún er einfaldlega að segja frá einhverju sem gerðist.
  
• Hvenær á maður að fórna börnum sínum til þess að þóknast öðrum?
  Aldrei
  
• Er í lagi að halda þræla eða ekki?
  Fer eftir samfélaginu sem þú lifir í.  Ég þarf endilega að uppfæra þessa grein hérna, margt sem ég gæti bætt en fyrir þá sem eru forvitnir um þrælahald í Biblíunni þá: Þrælahald í Biblíunni
  
  
• Á maður að leiða fólk í freistni til illra verka eða reyna að koma í veg fyrir slíkt?
  Endilega ekki vera að leiða fólk í freistni. Samt verður fólk að fá að fara sína eigin leið, ekki okkar að binda það niður ef við grunum að það er að fara að gera illt. Ef viðkomandi er að fara að drepa einhvern þá er alveg gilt að binda hann niður eins og var gert við okkar heimsfræga flugdólg.
  
• Eiga börn í þriðja og fjórða ættlið að gjalda fyrir syndir feðra sinna?
  Ekki spurning hvort þau eiga að gjalda fyrir syndir ferða sinna heldur einfaldlega að það er það sem gerist. Við sitjum uppi með margt sem okkar forfeður gerðu. Komandi kynslóðir munu þurfa að glíma við margt sem er í rauninni okkur að kenna og þannig hefur það alltaf verið.

Þetta er heiðarleg tilraun til að svara þessum spurningum en sjáum til hvað honum Óla finnst.

Akkíalesarhæll Þróunarkenningarinnar

Evolution's Achilles' Heels er ný mynd þar sem fjórtán vísindamenn fara yfir ástæður fyrir því að Þróunarkenningin geti ekki staðist. Meira hérna: creation.com/eah

Hver ákveður hvað sé rétt og hvað sé rangt?

Þegar kom að réttarhöldunum á nasistum eftir seinni heimstyrjöldina þá sögðu margir hermenn að þeir voru aðeins að hlýða skipunum. Þessum rökum var hafnað vegna þess að þeir áttu að vita að það sem þeir voru að gera var rangt, að það var æðra vald en þeirra yfirmenn sem þeir voru að brjóta gegn. Að jafnvel ef að nasistar Þýskalands hefðu sannfært allan heiminn að drepa svart fólk og gyðinga væri í lagi þá væri það samt alls ekki í lagi, það væri samt siðferðislega rangt.

Vandamálið fyrir guðleysingja er að ef að þeir eru sammála þessu hérna að ofan þá passar það ekki við hugmyndina að Guð er ekki til. Ástæðan er einfaldlega sú að ef Guð er ekki til þá er ekkert raunverulega rétt eða raunverulega rangt, allt þannig er ákvarðað af samfélaginu eða náttúruferlunum sem bjuggu okkur til. Þannig að við hefðum getað þróast þannig að það væri siðferðislega rétt af konum að drepa manninn sem þær voru með svo dæmi sé tekið.

Eða eins og Peter Haas orðaði það:

Peter Haas, Morality after Auschwitz: The Radical Challenge of the Nazi Ethic
far from being contemptuous of ethics, the perpetrators acted in strict conformity with an ethic which held that, however difficult and unpleasant the task might have been, mass extermination of the Jews and Gypsies was entirely justified. . . . the Holocaust as a sustained effort was possible only because a new ethic was in place that did not define the arrest and deportation of Jews as wrong and in fact defined it as ethically tolerable and ever good

Enn fremur, ef þetta líf er það eina sem er hvað er þá til hvaða máli skiptir það þá hvort maður lifði eins og Hitler eða eins og dýrlingur?  Það væri enginn munur á því að deyja sem Jimmy Sevile eða Nelson Mandela. Ef að gröfin er loka stoppi stöðin, af hverju þá ekki að láta lífið snúast um að uppfylla sínar langanir,  sama hvað það kann að kosta aðra.  Þessi hugmyndafræði kom upp í guðleysis fangelsum fyrrum Sovíet ríkjanna, svona orðar

Richard Wurmbrand, Tortured for Christ (London: Hodder & Stoughton, 1967), p. 34
The cruelty of atheism is hard to believe when man has no faith in the reward of good or the punishment of evil. There is no reason to be human. There is no restraint from the depths of evil which is in man. The Communist torturers often said, ‘There is no God, no hereafter, no punishment for evil. We can do what we wish.’ I have heard one torturer even say, ‘I thank God, in whom I don’t believe, that I have lived to this hour when I can express all the evil in my heart.’ He expressed it in unbelievable brutality and torture inflected on prisoners

Hægindastóla heimspekingar kunna kannski ekki að meta þessi orð eða hreinlega allir þeir sem hafa lifað þægilegu lífi allt sitt líf og aldrei komist í snertingu við svona illsku en svona er þetta. Þetta eru rökréttar ályktanir út frá guðleysi sem þessir fangaverðir komust að og settu í framkvæmd.

Guð þarf að vera til, til þess að illska verði raunverulega vond, að góð verk verði raunverulega góð. Eins og   orðaði það:

Taylor, Ethics, Faith, and Reason, pp. 83-4.
A duty is something that is owed . . . . But something can be owed only to some person or persons. There can be no such thing as duty in isolation . . . . The idea of political or legal obligation is clear enough . . . . Similarly, the idea of an obligation higher than this, and referred to as moral obligation, is clear enough, provided reference to some lawmaker higher . . . . than those of the state is understood. In other words, our moral obligations can . . . be understood as those that are imposed by God. This does give a clear sense to the claim that our moral obligations are more binding upon us than our political obligations . . . . But what if this higher-than-human lawgiver is no longer taken into account? Does the concept of a moral obligation . . . still make sense? . . . . the concept of moral obligation [is] unintelligible apart form the idea of God. The words remain, but their meaning is gone

Ef þú kæri lesandi ert með sterka siðferðiskennd og trúir að það sé margt sem er raunverulega rétt og það skipti máli þá ertu með góða ástæðu til að trúa því að guðleysi geti ekki verið sannleikurinn. Fyrir utan það að guðleysingjar hafa engin góð rök og gögn til að styðja sína afstöðu svo þessi afstaða er hreinlega sú glórulausasta af þeim öllum.

Var fyrirskipað að nauðga henni

Hvað er raunverulegt frelsi?

Jafnvel þeir sem hafa ógrynni af peningum eru samt oft ekki í raun og veru frjálsir því að þeir eru í fjötrum einhverra fíkna.  Akkúrat þetta tilfelli er ekki alvarlegt, ég trúi ekki öðru en að Bieber geti losnað við þennan ávana.

En að spurningunni, hvað er raunverulegt frelsi.  Ég held að hreinlega enginn á þessari jörð viti hvað það raunverulega er.  Mig grunar að þegar okkar fyrstu foreldrar ákváðu að fara sína eigin leið frekar en fylgja Guði þá opnaðist fyrir þeim heimur möguleika en þessir möguleikar voru af hinu illa. Þessir möguleikar settu þau og alla þeirra afkomendur í fjötra sem takmarkaði þeirra frelsi. Jú, frelsi til að ljúga, stelpa, myrða og svo framvegis en alvöru frelsi var horfið.

Ég get svo sem aðeins gískað mér til um þetta en hérna eru nokkrar ágískanir.  Við þurfum flest okkar að mæta í vinnu og vinna sirka átta tíma á dag þannig að megnið af okkar lífi fer í að gera eitthvað sem við vildum frekar sleppa bara til þess að hafa þak yfir höfuðið og eitthvað að borða. Þegar við síðan höfum frían tíma til að gera eitthvað þá eru okkar valmöguleikar mjög takmarkaðir. Fyrir suma þá er það vegna skorts á peningum, fyrir aðra er það líkamlegar takmarkanir, sjúkdómar eða fjölskyldu aðstæður eða hreinlega ótti við hið óþekkta. Fyrir lang flesta er þetta líf einfaldlega dagleg barátta til að hafa ofan í sig og sína.

Svo þótt að þetta líf sé dýrmætt þá er hið mögulega líf miklu mikilvægara, sorglegt að deyja að eilífu og aldrei einu sinni smakkað alvöru frelsi og hvað það raunverulega er að vera á lífi.

Bieber háður íslensku hóstasafti

The book thief

Um helgina sá ég myndina "The book thief" sem mér finnst vera algjör gull moli. Hún nær að vera draumkennd á köflum en síðan kemur kaldur raunveruleikinn yfir mann og nær alveg tökum á manni. Myndin gerist í seinni heimstyrjöldinni í Þýskalandi og nasistar als ráðandi. Myndin er um unga stúlku sem er munaðarlaus og hennar líf á þessum tímum þar sem hennar fjölskylda tekur að sér að fela gyðing fyrir nasistum.  Magnað að sjá hvernig almenningur tekur þátt í þessu, hvernig hugmyndafræðin er inngrafin í samfélagið þarna.  Eitthvað ógnvekjandi að sjá mannfjölda safnast saman og syngja "deutschland uber alles".  Ótrúlegt hvað í gegnum tíðina það hefur verið stutt í hatrið á einhverjum hópi fólks.  Ég man t.d. eftir að heyra hlakka í fólki þegar tvíbura turnarnir hrundu eða heyra fólk segja að það var slæmt að Hitler náði ekki að klára ætlunarverk sitt með gyðingana.  Þannig að sama hugmyndafræði og var í gangi í Þýskalandi á tímum nastita er enn að finna hér og þar á Íslandi í dag.

The book thief er tilnefnd til Óskars verðlauna en ekki sem besta myndin en fyrir mitt leiti þá á hún það fyllilega skilið.

Gravity og 12 Years a Slave þóttu bestar

Spádómurinn um dauða Ariel Sharon

Langar að benda á dáldið sem mér finnst áhugavert en veit ekki hvað ég á að halda um það. Það sem ég vil benda á er að fyrir þó nokkrum árum þá dó mjög virtur rabbí í Ísrael að nafni Yitzhak Kaduri. Áður en hann dó þá sagði hann að hann hefði fengið sýn um hver Messías væri. Hann skildi eftir bréf sem á stóð nafn Messíasar en gaf þau fyrirmæli að það mætti ekki lesa bréfið fyrr en ári eftir hans eigin dauða.  Í þessu bréfi þá segir Yitzhak Kaduri að nafn Messíasar sé Jesús eða Yehoshua á hebresku. Enn fremur sagði Kaduri að Messías kæmi stuttu eftir dauða Ariel Sharon. 

Þetta kemur ekki úr Biblíunni, þetta kemur ekki frá Aðvent kirkjunni svo ég veit ekki alveg hverju ég á að trúa. En ég er viss um að Guð talar til alls konar fólks um víða veröld svo ég útiloka engan veginn að Guð hafi talað til þessa gamla rabbína.

Ariel Sharon látinn

Sagan af miskunsama Samverjanum

Mjög oft þá þekkir fólk eitthvað frá Biblíunni en aðeins eitthvað yfirborðskennt, óljóst frá þriðja eða fjórða aðila.   Samverjar voru af ætt Ísrael en sögulega séð höfðu þeir lent á kannt við gyðinga og það var litið niður á þá. Þeir tilheyrðu ekki Ísrael og fengu ekki að tilbiðja við musterið í Jerúsalem. Í augum gyðinga þá hafði Guð hafnað þeim og þeir voru eins og heiðingjar.  Svo, mig langar að benda á söguna af miskunsama Samverjanum of hvetja fólk að lesa söguna eins og hana er að finna í Biblíunni.

 

^{Lúkasarguðspjall 10
25} Lögvitringur nokkur sté fram, vildi freista hans og mælti: "Meistari, hvað á ég að gjöra til þess að öðlast eilíft líf?"²⁶ Jesús sagði við hann: "Hvað er ritað í lögmálinu? Hvernig lest þú?" ²⁷ Hann svaraði: "Elska skalt þú Drottin, Guð þinn, af öllu hjarta þínu, allri sálu þinni, öllum mætti þínum og öllum huga þínum, og náunga þinn eins og sjálfan þig."
²⁸ Jesús sagði við hann: "Þú svaraðir rétt. Gjör þú þetta, og þú munt lifa."
²⁹ En hann vildi réttlæta sjálfan sig og sagði við Jesú: "Hver er þá náungi minn?"
³⁰ Því svaraði Jesús svo: "Maður nokkur fór frá Jerúsalem ofan til Jeríkó og féll í hendur ræningjum. Þeir flettu hann klæðum og börðu hann, hurfu brott síðan og létu hann eftir dauðvona.
³¹ Svo vildi til, að prestur nokkur fór ofan sama veg og sá manninn, en sveigði fram hjá.
³² Eins kom og levíti þar að, sá hann og sveigði fram hjá.
³³ En Samverji nokkur, er var á ferð, kom að honum, og er hann sá hann, kenndi hann í brjósti um hann,
³⁴ gekk til hans, batt um sár hans og hellti í þau viðsmjöri og víni. Og hann setti hann á sinn eigin eyk, flutti hann til gistihúss og lét sér annt um hann.
³⁵ Daginn eftir tók hann upp tvo denara, fékk gestgjafanum og mælti: ,Lát þér annt um hann og það sem þú kostar meiru til, skal ég borga þér, þegar ég kem aftur.`
³⁶ Hver þessara þriggja sýnist þér hafa reynst náungi þeim manni, sem féll í hendur ræningjum?"
³⁷ Hann mælti: "Sá sem miskunnarverkið gjörði á honum." Jesús sagði þá við hann: "Far þú og gjör hið sama."

 

Miskunnsami Kínverjinn fremur sjálfsvíg