Fávitar eða snillingar?

Endalaust tal um dauða, hefnd og morð gera það að verkum að mig langar að flokka þessa gaura sem algjöra fávita. Þrátt fyrir það þá er ég líklegast einn af þeirra aðal aðdáendum alveg frá því ég var fimmtán sextán ára. Þegar kemur að tónlist þá eru þeir einfaldlega snillingar.  Ekki alveg tónlist fyrir alla, svo mikið er víst og alls ekki kristileg. Ef ég hefði ekki kynnst þeim þegar ég tók mína kristnu trú ekkert voðalega alvarlega þá hefði ég örugglega aldrei byrjað að hlusta á þá.

Þannig að svona fréttir eru mjög sorglegar þegar einhver deyr sem manni þykir nærri því bara vænt um vegna þess að maður er búinn að "þekkja" viðkomandi í stóran hluta ævinnar. Enn frekar er tilfinningin ekki góð þar sem ég hef mjög litla von um að Scott Columbus muni öðlast eilíft líf en sannarlega vona það. Náttúrulega, sá sem vonar að önnur manneskja mun ekki öðlast eilíft líf er í alvarlegri hættu sjálf þar sem eitthvað mikið vantar upp á náungakærleik viðkomandi.

Langar að enda þetta á setningu úr lagi með þeim sem mér þykir alveg frábær.

Manowar - Master of the Wind
And for any day that stings
Two better days it brings
Nothing is as bad as it seems

Fyrrum trymbill Manowar látinn